ALLAH, MUSLIMS AND THE REST

ALLAH, MUSLIMS AND THE REST

Muslims are confused about what Allah really is.

Allah is the cause of the universe. It is formless and always existing without death. It knows everything and is always present. So what is Allah ?

No idea !

Average Muslims know only this much. To them what they imagine in mind as all the above is Allah ! So the all pervading Allah boils down to just their imagination in mind. This is where the average Muslims get trapped.

And Mulsims think Allah is a male ! That is the second mistake. Allah is sexless. It is nether male nor female. It is a Chaitanya, consciousness. There are ways to reach Allah. But the cunning jealous clergy will not teach the people how. Because then people will communicate with Allah directly, thus rendering the clergy jobless.

Muslims think Allah sits up in the sky with a cane in his hands for the disobedient and carrots for the most obedient ! That is the third mistake. First of all Allah has no form. But is intelligence, consciousness, like a sun of knowledge within sending rays of wisdom. Prostrating to an imaginary Allah located in the sky does not make sense.

Also Muslims think they are preferred by Allah over the others. That is the fourth mistake. For whatever atrocities one does, it will not suffice claiming allegiance. Ultimately one is responsible for every action one does. Remember Judgement day. How many times one worshiped my not count. The victim will get an equal hearing by the just Allah. The possible judgement can be easily guessed.

Face the same pain that you inflicted on the victim is the divine justice.

So better take care ! God may not be as stupid as we would like him to be. Hard luck. Live responsibly. And more importantly mind your own business. Leave others alone. They also may have some own businesses to do, also guided by the same Allah in another form as revealed and available to them.

None have monopoly of Allah. Allah belongs to all. Allah is common property. After all what is the meaning of the word Allah ? Is Allah biased to show only the Muslims the right way and laugh at the rest ? Others are also doing what appears right for them in life. Forget religious rituals. That may look different. But what humans generally do in life are all the same. They get born as babies. parents groom them to capable grown ups. They get married . make children. Groom children. The same cycle repeats in every religion. There is absolutely no difference at all whatsoever. The dress and ways my look different. But that is superficial.

There can be no preferential treatment for a particular religion. That will be like saying Elephants are more loved by Allah than camels because elephants are bigger! There is no basis for such chauvinistic thinking. All beings are creations of Allah and hence Allah cannot love a child more than the rest.

All religion are created by Allah himself and people in different nations and languages do different ways of remembering Allah in various names and ways according to what they are taught. All this are done by Allah for variety. For fun. No stick or carrot. Allah would love responsible self respecting kind people. Not someone who will swear by Allah and slap the others.

Look at the hand ! Are all fingers alike ? Why ? Was Allah unwise in not creating all fingers equally ? The fingers look different but works together most efficiently with different shaped fingers to grip something. If all fingers are, say, like thumbs can you hold something in the hand ?

Allah is to be understood in the correct perspective. Do not try to box Allah into a religion. If Muslims think their way of worship is good and correct, please do follow the same. No issues whatsoever But leave others alone. People have different tastes, style and ways. Other religions follow what they think is correct.

All these are overseen by Allah. The God of the entire Universe.

Allah is not a personal property of Islam. Allah is behind everything. Not just Muslims. To Allah what religion or method one follows is not important. What is important is what is in the mind. Allah loves pure hearts. Pure hearts experience this.

Allah however does not hate evil hearts either. But guide them to the right path. To be good. To see all with an open mind. To love everything. To hate none.

Because Allah owns everything. Including the so called Kaffirs. Allah will guide Kaffirs to. Muslims do not have to worry about Kaffirs. OK ? Let Allah guide all. Peace.

ഭാഗവതം - ശരിയായ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍

ഭാഗവതം - ശരിയായ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍

ഭാഗവതം എന്നത് ഭഗവാന്റെ കഥ ആണ്. ഭഗവാന്‍ എന്നാല്‍ എല്ലാ ഐശ്വര്യവും ഉള്ളവന്‍. ലോകത്തിന്റെ ചൈതന്യം. കൃഷ്ണന്‍ എന്ന വാക്കിന്റെ അര്‍ഥം തന്നെ 'ആകര്‍ഷിക്കുന്നത്' എന്ന് ആണ്. പ്രപഞ്ചത്തിലെ വസ്തുക്കളെയും മനസ്സുകളെയും വികാരങ്ങളെയും എല്ലാം തന്നിലേക്ക് ആകര്‍ഷിച്ചു നിറുത്തുന്ന ഒന്നാണ് ഭഗവാന്‍. ദൃശ്യ ലോകത്തിന്റെ കാരണമായ ബോധാസ്വരൂപം.

ഈ കൃഷ്ണന്‍ തന്നെ ആണ് യേശു കണ്ട സ്വര്‍ഗത്തിലെ വിശുദ്ധ പിതാവ് അല്ലെങ്കില്‍ നബിയുടെ നീതിമാനും കരുണാമയനും ആയ അള്ളാ. ആകെ ഒരു വ്യത്യാസം ഉള്ളത് ഹിന്ദുക്കളുടെ ദൈവസങ്കല്‍പം അവരില്‍ നിന്നും അന്യമായ ഒന്നല്ല എന്നതാണ്. യേശുവിനെയും നബിയെയും സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ദൈവം അവരില്‍ നിന്നും വ്യത്യസ്തനാണ്. ഹിന്ദു മനസ്സുകള്‍ക്ക് ദൈവത്തില്‍ ലയിക്കാന്‍ കഴിയും. യേശുവിനും നബിക്കും അത് ചിന്തിക്കാന്‍ പോലും കഴിയില്ല.

അതൊക്കെ തല്‍കാലം അവിടെ നില്കട്ടെ. ഭാഗവതത്തില്‍ എന്താനുള്ളതെന്നു നോക്കാം. ജീവിതത്തെ നേരിടാന്‍ വേണ്ട മനശക്തിക്കും സന്മാര്ഗ ഉപദേശങ്ങള്‍ക്കും ഉപരിയായി എങ്ങനെ മരണത്തെ അതിജീവിക്കാം എന്ന മാര്‍ഗം അറിയുകയാണ് ഭാഗവതത്തിന്റെയും (രാമായണം, മഹാഭാരതം എന്നിവയെ പോലെ) കാതല്‍.

കഥ തുടങ്ങുന്നതു പരീക്ഷിത്ത്‌ രാജാവ് നായാട്ടിനു പോയപ്പോള്‍ ഒരു മാനിനെ പിന്തുടര്‍ന്ന് ഒരു മുനിയുടെ ആശ്രമത്തിനു സമീപം എത്തി. ധ്യാനത്തിലിരുന്ന മഹര്‍ഷിയോടു 'മാനിനെ കണ്ടോ' എന്ന് ചോദിച്ചു. മുനി അത് കേട്ടത് കൂടി ഇല്ല. രാജാവിന് കോപം വന്നു അടുത്തു കിടന്ന ഒരു ചത്ത പാമ്പിനെ മുനിയുടെ കഴുത്തില്‍ വില്ല് കൊണ്ട് തോണ്ടി ഒരു പാമ്പ് മാല അനിയിച്ചിട്ടു ദേഷ്യത്തില്‍ സ്ഥലം വിട്ടു.

കൊല്ലാന്‍ രാജാവിന് തോന്നാതിരുന്നത് മുനിയുടെ ഭാഗ്യം ? രാജാവിനോടാ കളി ?

മുനിയുടെ മകന്‍ എപ്പോഴോ അവിടെ എത്തിയപ്പോള്‍ അച്ഛന്റെ കഴുത്തില്‍ ചത്ത പാമ്പ്. ദിവ്യ ദൃഷ്ടി കൊണ്ട് കാര്യങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കിയ അദ്ദേശം ശപിച്ചു. "ഇതിനു കാരണക്കാരന്‍ ആരായാലും 7 ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ പാമ്പ് കടിച്ചു ചാകട്ടെ" എന്ന്.

രാജാവ് വിവരം അറിഞ്ഞു പശ്ചാത്താപ വിവശനായി. രക്ഷപ്പെടാന്‍ എന്ത് വഴി എന്ന് ആലോചിച്ചു. ഒറ്റത്തൂണില്‍ കൊട്ടാരം പണിതു മുകളില്‍ ഇരിപ്പായി. ചുറ്റും 24 മണിക്കൂറും കാവലും ആയി. പാമ്പ് അകത്തു കടന്നിട്ട് വേണ്ടേ കൊത്താന്‍ !

പോരാത്തതിന് രാജാവ് ഒരു മുനിയെ അഭയം പ്രാപിച്ചു. മുനി ജീവിതത്തിന്റെ ക്ഷണികതയും ആത്മാവിന്റെ അനശ്വരതയെയും കുറിച്ച് രാജാവിനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി. 7 ദിവസം തികയുന്നതിനു മുന്‍പ് തന്നേ രാജാവ് ആത്മതത്വത്തില്‍ എത്തി മരണം താണ്ടി.

ഏഴാം ദിവസം ആയി. കുറച്ചു മുനികള്‍ രാജാവിനെ കാണാന്‍ എത്തി. മുനികളെ നാളെ കാണാം എന്നും തല്‍കാലം അവര്‍ കൊണ്ട് വന്ന ഫലങ്ങള്‍ സ്വീകരിക്കുന്നു എന്നും രാജാവ് അറിയിച്ചു. ഫലങ്ങളില്‍ ഒന്ന് കഴിക്കാന്‍ എടുക്കുമ്പോള്‍ ഒരു പുഴു ! അത് ക്ഷനനെരത്തില്‍ വലിയൊരു പാമ്പായി രാജാവിന്റെ കഴുത്തില്‍ ചുറ്റി. 'വിധി തടുക്കാന്‍ പറ്റില്ല...മുനിശാപം നടക്കട്ടെ' എന്ന് പറഞ്ഞു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് രാജാവ് പ്രാണന്‍ വെടിഞ്ഞു.

ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മരിക്കാന്‍ രാജാവിനെ പ്രാപ്തനാക്കിയ കഥ ആണ് ഭാഗവതം.

മുഴുവന്‍ കഥകളിലേക്ക് പോകുന്നില്ല. കൃഷ്ണനുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുള്ള ചില വിവാദ ഭാഗങ്ങള്‍ മാത്രം അവലോകനം ചെയ്യുന്നു.

1). കൃഷ്ണന്‍, സഹോദരിയുടെ എട്ടാമത്തെ പുത്രന്‍ അമ്മാവന്‍ കംസനെ കൊല്ലുന്നു.

മനുഷ്യശരീരത്തില്‍ തിരിച്ചറിയാവുന്ന എട്ടു കാര്യങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങള്‍ (കണ്ണ്, മൂക്ക്, നാക്ക്, ചെവി, ത്വക്ക്) പിന്നെ മനസ്സ്, ബുദ്ധി. എട്ടാമത്തെതു ആണ് അഹങ്കാരം.

മനുഷ്യന്റെ ആദ്യത്തെ ഏഴ് ഘടകങ്ങള്‍ അവനെ കൊള്ളുകയില്ല. എന്നാല്‍ എട്ടാമത്തെതു (അഹങ്കാരം) അവനെ കൊന്നത് തന്നെ.

അഹങ്കാരം എന്ത് കൊണ്ട് മനുഷ്യനെ കൊല്ലും ? അഹങ്കാരം ഇല്ലെങ്കില്‍ മരിക്കുകയില്ലേ ? ]

അഹങ്കാരം എന്നത് ശരീരബോധം തന്നെ ആണ്. നാം കണ്ണാടിയുടെ മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ കിട്ടുന്ന ബോധം. ലോകം നമ്മെ കാണുന്ന ബോധം. ശരീരം തന്നെ നശിക്കുന്നതാണ്. പിന്നെ ആ ബോധത്തില്‍ ജീവിക്കുന്നതും മരണത്തിലേക്ക് തന്നെ.

എന്നാല്‍ അഹങ്കാരം ഇല്ലാത്ത ശുദ്ധമായ മനസ്സില്‍ ആത്മ ബോധം തെളിയുന്നു. ഈ അത്മബോധത്തിനു പ്രായം ഇല്ല. കാലം ബാധകം അല്ല. ബോധം ഒരിക്കലും മരിക്കുന്നും ഇല്ല. അപ്പോള്‍ അത് തന്നെ മരണം താണ്ടാന്‍ ഉള്ള പോംവഴി. അഹങ്കാരം എന്ന നശ്വരമായ ശരീര ബോധത്തില്‍ നിന്നും ആത്മബോധം എന്ന അനശ്വര യഥാര്‍ത്ഥ ബോധത്തിലേക്ക്‌ ഉയരുക.

2). കൃഷ്ണന്‍ നദിയില്‍ കുളിക്കുന്ന ഗോപികമാരുടെ വസ്ത്രം അപഹരിച്ചു മരത്തില്‍ തൂക്കിയിടുന്നു.

അടി കൊള്ളാന്‍ വേറെ ഒന്നും വേണ്ട !

അവിടെയും തീര്‍ന്നില്ല. വസ്ത്രം അന്വേഷിച്ച ഗോപികമാരോട് രണ്ടു കൈകളും തലയ്ക്കു മുകളില്‍ ഉയര്‍ത്തി കരയ്ക്ക്‌ കയറിവരാന്‍ പറയുന്ന കൃഷ്ണന്‍!

ഇത് എന്തോന്ന് ദൈവം ? ഇതിനല്ലേ ഞരമ്പുരോഗം എന്ന് പറയുന്നത്. കല്യാണം കഴിപ്പിച്ചാല്‍ പൊതുവേ നേരെ ആയിക്കൊള്ളും. എന്ന് മറ്റു മതക്കാര്‍.

മുഹമ്മദ്‌ നബി ചെയ്തത് മുസ്ലിങ്ങള്‍ അനുകരിക്കുന്നത് പോലെ കൃഷ്ണന്‍ ചെയ്തതൊക്കെ ഹിന്ദുക്കള്‍ അനുകരിക്കണ്ടേ ? ഇല്ലെങ്കില്‍ എന്ത് വിശ്വാസം?

ഈ ഭാഗം ഒഴിവാക്കി പുസ്തകം എഴുതാന്‍ പാടില്ലായിരുന്നോ ?

ഇതിനെല്ലം കൂടി ആകെ ഒരു മറുപടിയെ ഉള്ളു.

സ്ത്രീകള്‍ ശരീരത്തെ കുറിച്ച് 'അമിത' ബോധവതികള്‍ ആണ്. ജനനം മുതല്‍ ശരീരം പുറത്തു കാണുന്നതിനെ കുറിച്ച് അവളെ വീട്ട്കാരും സമൂഹവും നിരന്തരം ഓര്‍മപ്പെടുത്തുന്നു. പോരാത്തതിനു ആണ്‌ങ്ങള്‍ അവളുടെ കണ്ണ് തെറ്റിയാല്‍ അവളുടെ ശരീരത്തിലെക്കാണ് നോട്ടം.

സ്ത്രീകള്‍ അങ്ങനെ പുരുഷന്മാരെ നോക്കാറില്ല. കാരണം ഒരു നോട്ടത്തില്‍ മനസ്സിലാക്കാവുന്നതെ ഉള്ളു പുരുഷ ശരീരം. സ്ത്രീ ശരീരം അങ്ങനെ അല്ല. അത് ആണ്‍മനസ്സുകളെ ആകര്‍ഷിച്ച് വളയ്ക്കും. ഒറ്റ നോട്ടത്തില്‍ ആണിന് അവളുടെ രൂപം മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയില്ല. അപ്പോള്‍ വീണ്ടും നോക്കേണ്ടി വരും. ആണുങ്ങളുടെ ഈ തുടര്‍ച്ചയായുള്ള നോട്ടം അവളെ എപ്പോഴും ശരീരത്തെ കുറിച്ച് ഓര്‍മിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും.

കൃഷ്ണന്‍ എന്നത് ദൈവത്തിന്റെ അവതാരം എന്ന് ധരിക്കുക. സൃഷ്ടി കര്‍ത്താവിനു സ്ത്രീകളുടെ നഗ്നത ഒളിച്ചു കാണേണ്ട ഞരമ്പുരോഗം ഒന്നും ഉണ്ടാവാന്‍ വഴിയില്ല. അപ്പോള്‍ വസ്ത്രം മോഷ്ടിച്ച് മരച്ചില്ലയില്‍ തൂക്കിയതിനു എന്തോ കാരണം ഉണ്ടാകണം. ആ കാരണം അറിഞ്ഞാല്‍ സംഗതി ജയിച്ചു. ദൈവത്തിന്റെ മനസ്സ് നമുക്ക് അറിയാന്‍ പറ്റും.

സ്ത്രീ ശരീരത്തിലും ഉള്ള അത്മഭാവം ആണ് കൃഷ്ണന്‍. അപ്പോള്‍ സ്ത്രീകളുടെ വ്യഥ കൃഷ്ണന് അറിയാം. സ്ത്രീകള്‍ക്ക് ആത്മതത്വത്തിലേക്ക് പോകണം എങ്കില്‍ ആദ്യം ശരീര ബോധത്തില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടണം. ശരീര ബോധത്തില്‍ നിന്നും സ്ത്രീകള്‍ രക്ഷപ്പെടാന്‍ ആണുങ്ങള്‍ സമ്മതിക്കുകയും ഇല്ല ! എന്തോന്ന് ബോധോദയം ! സ്ത്രീകളുമായുള്ള ചുറ്റിക്കളി അല്ലെ ഒരു രസം ?

ഇനി സ്ത്രീകള്‍ക്ക് ഈ ചുറ്റിക്കളിയില്‍ താല്പര്യം ഇല്ല എങ്കില്‍ പോലും വിഷയാസക്തരായ ആണുങ്ങള്‍ അനുവദിക്കുകയും ഇല്ല.

ചുരുക്കിപറഞ്ഞാല്‍ സ്ത്രീകള്‍ക്ക് ഒരിക്കലും ശരീര ബോധത്തില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടാന്‍ കഴിയില്ല. പല്ല് കൊഴിഞ്ഞു അമ്മൂമ്മ ആയാല്‍ പോലും. ആനുഗല്‍ അതിനു അനുവദിക്കില്ല. വസ്ത്രം മാരിക്കിടന്നാല്‍ ഉടന്‍ ആണിന്റെ കണ്ണ് അവിടെ എത്തും. പെണ്ണ് ബുര്ഖ എടുത്ത് ഇട്ടാല്‍ മാത്രമേ ആണിന്റെ വിമ്മിഷ്ടം മാറുകയുള്ളൂ.

കാരണം ആണ് അങ്ങനെ ആണ്. സ്ത്രീ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും കണ്ണ് എടുക്കാന്‍ സാധാരണ ഗതിയില്‍ ആണിന് പറ്റില്ല. അത് ആണിന്റെ മനസ്സിന്റെ കുഴപ്പം ആണെന്ന് പക്ഷെ അവര്‍ അംഗീകരിക്കുകയും ഇല്ല. ആണിന്റെ മനസ്സിളക്കുന്നതിനു സ്ത്രീയെ ചീത്ത പറയുകയും ചെയ്യും. സ്ത്രീകള്‍ ഇതെന്തു പാടെന്നു അന്തം വിടും...!

ഇതില്‍ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാന്‍ മൂന്നു വഴികള്‍ ഉണ്ട്. ഒന്ന് കുട്ടികളെ പോലെ ശുദ്ധമനസ്കര്‍ ആവുക. രണ്ടു കല്യാണം കഴിച്ചു അന്തസ്സുള്ള ഒരു കുടുംബജീവിതം നയിക്കുക. മൂന്ന്. ഗുരു ആവുക.

3). കൃഷ്ണന്‍ 16008 സ്ത്രീകളെ വിവാഹം ചെയ്തു.

എന്നിട്ടാണോ ഹിന്ദുക്കള്‍ മുസ്ലിങ്ങളെ ഉപദേശിക്കാന്‍ നടക്കുന്നത് ?

എന്താണിതിന്റെ ആന്തരികാര്‍ത്ഥം ?

ശരീരത്തിലെ എട്ട് അംശങ്ങളെക്കുറിച്ചു നേരത്തെ പറഞ്ഞല്ലോ. അതായതു പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങള്‍, മനസ്സ്, ബുദ്ധി, അഹങ്കാരം. ഇവയെല്ലാം ഇപ്പോഴും കൃഷ്ണനെ ആശ്രയിച്ചു നില്‍ക്കുന്നവയാണ്. അത് കൊണ്ട് ഇവയെ കൃഷ്ണന്റെ പ്രധാന ഭാര്യമാര്‍ എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഓര്‍ക്കുക. സ്ത്രീലമ്പടന്‍ ആയ ഒരു മനുഷ്യനെ അല്ല കൃഷ്ണന്‍ എന്ന് പറയുമ്പോള്‍ ഓര്‍ക്കേണ്ടത്. ശരീരങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനമായ ചൈതന്യത്തെ ആണ് കൃഷ്ണന്‍ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്‌. ആ ചൈതന്യത്തിനെ ആശ്രയിച്ചാണ് ശരീരവും ഇന്ദ്രിയങ്ങളും മനസ്സും ബുദ്ധിയും അഹമ്കാരവും നില്കുന്നത്.

അങ്ങനെ കൃഷ്ണന് 8 പ്രധാന ഭാര്യമാര്‍. അക്കാര്യത്തില്‍ ഒരു തീരുമാനം ആയി. എങ്കിലും ബാക്കിയുണ്ടല്ലോ ഒരു 16000 ?

മനുഷ്യമനസ്സില്‍ 16 (ഷോഡശ = ഷഡ് = 6 + ദശ = 10) തരം വികാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടെന്നാണ് ഗവേഷണ ഫലം. അതായതു കോപം, ദുഃഖം, അസൂയ, വെറുപ്പ്‌, വേദന, സ്നേഹം തുടങ്ങി 16 തരം വികാരങ്ങള്‍.

ഇനി ഓരോ വികാരത്തിനും ആയിരക്കണക്കിന് വകഭേദങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകാം. ഉദാഹരണത്തിന് കോപം തന്നെ പല വിധം ഇല്ലേ? ഈ 16 തരം വികാരങ്ങളും അവയുടെ അനവധി വകഭേദങ്ങളും പിന്നെ ആദ്യത്തെ 8 അടിസ്ഥാന ഭാവങ്ങളും എല്ലാം ഒരു ചൈതന്യത്തെ ആശ്രയിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു എന്നാണ് അര്‍ഥം.

ആയിരം എന്നാല്‍ അനവധി എന്നെ അര്‍ഥം ഉള്ളു.

അങ്ങനെ 8 ഉം 16000 ഉം കൂടി കൂട്ടിയാല്‍ 16008.

4). കൃഷ്ണന്റെ മക്കള്‍ തന്നെ തമ്മില്‍ തല്ലി ചാവുകയാണ് ഉണ്ടായത്.

സംഭവം ശരിയാണ്.

സ്വന്തം മക്കളെ പോലും ഒരു കരയ്ക്ക്‌ അടുപ്പിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ദൈവമോ ?

കഥ ഇങ്ങനെ. കൃഷ്ണന്റെ കൊട്ടാരത്തില്‍ കുറെ മുനികള്‍ വന്നു. കൃഷ്ണന്റെ മക്കള്‍ മുനിമാരെ ഒന്ന് പറ്റിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. അതില്‍ ഒരാള്‍ ഒരു ഗര്‍ഭിണിയുടെ വേഷം കെട്ടി. മുനിമാരോടു ഗര്‍ഭസ്ഥ ശിശു ആണോ പെണ്ണോ എന്ന് ചോദിച്ചു.

മുനിമാര്‍ ദൈവത്തിന്റെ മക്കളെ ശപിച്ചു ! ഇരുമ്പുലക്ക പ്രസവിക്കാന്‍ അനുഗ്രഹിച്ചു സ്ഥലം വിട്ടു. ഇങ്ങനെ വരുമെന്ന് കൃഷ്ണന്റെ മക്കള്‍ കരുതിയിരുന്നില്ല. അച്ഛനെ പേടിക്കുന്ന വല്ല മുനികളും ആയിരിക്കും എന്നാണ് കരുതിയത്‌. പുലിവാല്‍ ആയി.

പിന്നെ എന്ത് ചെയ്യാന്‍ ? പ്രസവിച്ച ഇരുമ്പുലക്ക രാകിപ്പൊടിച്ചു കടലില്‍ കൊണ്ടുകളഞ്ഞു.

ഇരുപുപോടി ഒക്കെ കൂടി തിരയില്‍ കരയ്ക്കടിഞ്ഞു കൂര്‍ത്ത മുനയുള്ള പുല്ലുകള്‍ ഉണ്ടായി. ക്രിഹ്നറെ മക്കള്‍ തമിള്‍ അടിച്ചപ്പോള്‍ ഈ കൂര്‍ത്ത പുല്ലുഅകള്‍ പിഴുതെടുത്ത് അനോന്യം കുത്തിക്കൊന്നു.

ഒരു ഇരുമ്പു കഷണം രാകിയിട്ടു പൊടിഞ്ഞില്ല. അത് ഒരു വേടന് കിട്ടി. അത് കൊണ്ട് അയാള്‍ ഒരു അമ്പ്‌ ഉണ്ടാക്കി. ആ മ്പ് കാലില്‍ കൊണ്ട് കൃഷ്ണനും മരിച്ചു.

ദൈവത്തിനു ഇതൊക്കെ തടയാന്‍ പാടില്ലായിരുന്നോ ? ഇന്നത്തെ രാഷ്ട്രീയക്കാരെ പോലെ ? ഒരു സ്വല്പം കണ്ണടചേക്കണം ! അത്ര തന്നെ .

പ്രപഞ്ചം ഒരിക്കല്‍ സൃഷ്ടിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ അതിന്റെ ഗതി തടയാന്‍ പറ്റില്ല. ജീവിതത്തിലെ ഓരോ തീരുമാനങ്ങളും അനുസരിച്ചാണ് ഭാവി ഉണ്ടാകുന്നത്. കര്‍മഫലം അനുഭവിക്കാതെ പോകാന്‍ പറ്റില്ല.

ദൈവം ആയാലും ഭൂമിയില്‍ വരുമ്പോള്‍ അവിടത്തെ നിയമങ്ങള്‍ അനുസരിക്കണം !

വേറെ വിശേഷം ഒന്നും ഇല്ല.

അതുകൊണ്ട് അടുത്ത തവണ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോള്‍ ഹിന്ദുക്കള്‍ എങ്കിലും ഓര്‍ക്കുക. ചെയ്ത്തിന്റെ ഫലം ഒഴിവാക്കിതരണേ എന്ന് പ്രാര്‍ഥിക്കരുത്. സ്വയം ചെയ്തതിന്റെ ഫലം അനുഭവിച്ച താണ് ദൈവം പോലും. കര്‍മ്മഫലത്തില്‍ നിന്നും ആര്‍ക്കും മോചനം ഇല്ല.

5). കൃഷ്ണന്‍ പശുവിനെ ചാരി നിന്ന് ഓടക്കുഴല്‍ വായിക്കുന്നത്

പ്രതീകങ്ങളുടെ പിന്നാലെ പോകരുത്. അവയുടെ അര്‍ഥം ആണ് അറിയേണ്ടത്. അറിഞ്ഞില്ലെങ്കില്‍ ഒന്നും മനസ്സിലാവില്ല.

കൃഷ്ണന്‍ എന്നത് ജീവന്‍. ഓടക്കുഴല്‍ എന്നത് നവദ്വാരം ഉള്ള ശരീരങ്ങള്‍. അതില്ലോടെ ജീവശ്വാസം പകരുന്ന ശക്തിആനു കൃഷ്ണന്‍.

സംശയം ഉണ്ടെങ്കില്‍ മൂക്ക് പൊത്തി കുറച്ചു നേരം ഇരിക്കുക. ഉറങ്ങുമ്പോള്‍ ശരീരം എങ്ങനെ ആണ് ശ്വസിക്കുന്നത് ?

പശു എന്നത് പ്രകൃതിയുടെ പ്രതീകം ആണ്. പ്രകൃതിയോടു ചേര്‍ന്നു നിന്നാണ് ജീവന്‍ ശരീരങ്ങളിലൂടെ പ്രാണനായി ഒഴുകുന്നത്‌.

രാമായണം - ശരിയായ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍

രാമായണം - ശരിയായ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍

രാമായണം ഹിന്ദുക്കളുടെ ഒരു ദൈവത്തിന്റെ കഥ ആണോ ? അതിനു മറ്റു അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ ? 

ആദ്യം രാമായണം കഥ ഒന്ന് ചുരുക്കി പറയാം. രാമന്‍ ഒരു സത്സ്വഭാവി ആയ ഇന്ത്യന്‍ രാജാവ്. സീത രാജ്ഞി. പത്തു തലയുള്ള രാവണന്‍ എന്ന ലങ്കയുടെ മറ്റൊരു രാജാവ് സീതയെ തട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി. രാമന്‍ രാവണനെ യുദ്ധത്തില്‍ തോല്‍പ്പിച്ച് സീതയെ വീണ്ടെടുത്തു. 

ഈ കഥയും മറ്റു ഹൈന്ദവ കഥകളും അത്ഭുതകരമായ ഒരു സത്യം വെളിപ്പെടുത്താന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളവ ആണ്. എന്താണ് ആ സത്യം എന്ന് നോക്കാം. കൂടെ കഥയുടെ അര്‍ത്ഥവും. 

ഹൈന്ദവ കഥകള്‍ എല്ലാം തന്നെ പ്രകൃതി ശക്തികളെ മനുഷ്യരൂപം ഉള്ള കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ആയിട്ടാണ് അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌. ഉദാഹരണത്തിന് സൂര്യനെ ഒരു കഥയില്‍ അവതരിപ്പിക്കണമെങ്കില്‍ ഒരു വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന സ്വര്‍ണ കവചവും കിരീടവും ധരിച്ച ചൈതന്യവാനായ രാജാവ് ആയിട്ടാവും അവതരിപ്പിക്കുക. ഇനി ചന്ദ്രനെ അവതരിപ്പിക്കണമെങ്കില്‍ സുന്ദരനായ ഒരു രാജകുമാരന്‍ ആയി ചിത്രീകരിച്ചെക്കാം. aഇതൊക്കെ കഥ പറയുന്ന മനസ്സിന്റെ ഭാവന എന്ന് മാത്രം കണ്ടാല്‍ മതി.

Hope everyone has heard of the ten headed monster king called "Ravan" who kidnapped "Sita", wife of Hindu Lord "Rama".( Wonder why the term 'kid' and 'napping' is coined for such a criminal offence ! Won't 'womanlifting' would have conveyed the meaning clearer?! Am still in the dark on this. 'Abduction' is a better (stronger) word. Indicates the action. Ab-Duct !).
To explain the concept of Ravan as per 'Hindu Hieroglyphics', it is required to understand our body first.
According to Hinduism, Human body has five knowledge senses and five action senses.
(If you already know this, skip the definition of senses and fast forward to the next para).
The five knowledge senses are:
1) The Eyes - to see (You knew that, I know. But just be a little more patient)
2). The Ears - To hear (do)
3). The Nose - To smell
4). The Tongue - To taste and
5). The Skin - to touch.
Now the five action senses are:
6). Mouth - To eat and talk
7). hands - To work
8). Legs - To walk
9). Genitals - To procreate and
10). Anus - You know what it is for. Anyway to avoid confusion, the anus is for discharging waste food.
So altogether a human body has ten senses.
Hindu hieroglyphics portray each of these senses as a 'human head'
Thus the eyes represent one head, the ears another head and so on.
An ordinary man has 10 senses.
Or ten heads.
Is that understood?
I have 10 senses. So I have ten heads.
So do you.
Agreed? Can we proceed?
A small problem here !
Some appear uncomfortable imagining the Ninth and Tenth sense as heads?
Relax. This is just a picturisation. Not your real heads !

Dont imagine the 9th and 10th senses as your heads and have nightmares or feel sick.
Let the 9th and 10th senses be at the Comfort Stations.
Be comfortable !
Proceed?
Thus the ten senses are pictorially represented by 10 imaginary heads just to clarify a SMALL point !
What is THAT point ?

When a sense is aroused it turns outward to the world to enjoy (material objects), an imaginary head is said to have emanated in one's mind.
Conversely, a desire or head emerges in mind first and then activates the related sense to go out and search for a particular materialistic object to satisfy the desire.
Thus when there is a desire to have tasty food, the tongue is activated.
When there is a wish to see a beautiful place, the eyes are activated.
And so on.
Thus a human being can even have all the ten senses active at the same time.
No animal can do that.
This state is represented by the ten headed Ravan.

A fully aroused man raring to enjoy the sensory pleasures is named as Ravan .
Imagine...
One head sees all.
Another hears all.
Another smells all.
Etc. ten heads. All alive and nodding.
Now the Kidnapping of Sita by Ravan.
The other religions poke fun at Hindus by asking with pretended innocence.
"Was Sita raped by Ravan?
Or was it consensual sex?
If not how did she become pregnant?
That too with twins ! One for Rama one for Ravana ! Tee Hee !
At least Ravan might have had a hug and kiss?
Come on yar, we know Ravan will not spare any woman !
If not, why Rama sent her for test by fire to prove her chastity?"
The usual reply of a normal Hindu is...
(Not printable)
Most curse the inquisitor and weep in private for the predicament he is subjected to by the religious book he is supposed to follow and defend! These are unbearable words on their holy deities !
Instead of answering, the Hindu would try to place counter allegations on the questioning religion so as to belittle it as a solace.
But most Hindus lose words here for sure. Because he has not understood it the right way.
Hence he does not know the answer.
What is the right way then? Fed up of dodging such abominable questions.
The right way of understanding is to know what is meant by the character 'Sita'
Sita is quite simply, "the mind" !
Yup ! The mind that you and I have ! That is characterised by "Sita"
She is wedded to "Rama". Rama is the name given for the 'soul'
So the mind is wedded (or attached) to the soul.
Ravan, the ten headed monster abducts Sita when she gets interested in a 'golden deer' and wishes to have it for herself.
Means the mind can get trapped by the material world.
It can have a liking to beautiful things, gold or wealth for example.
A fully aroused (ten headed) man’s mind can get lost in the sensory pleasures of the material world.
Or a desiring innocent mind can be corrupted by a ten headed man,
whose senses are all out to enjoy the world.

So Sita is abducted by Ravan.
Hope it is understood.

(A short commercial break ! Dont change the channel. Will be right back)
 

That was a relieving loo break. Thanks for staying on. Feels lighter now. Lets proceed.

What will Rama, the soul, the estranged husband of mind sita do now?
He has to get his wife back UNHARMED.
Before Ravan rapes Sita !
Once again !
Rama is the soul.
Sita is the mind.
Ravan is the state of any one whose senses are all out to enjoy !
(If you cant visualise or guess what (the hell) is a (god-damn) soul, just take it as "intellect" and “consciousness” for now.)
As already stated, The mind which is normally attached to the soul got lost in the sensory pleasures of the material world when in company with the senses.
Now the soul (Rama) has to retrieve the mind (wife Sita).
For this Rama has to kill Ravan.
Means the ten senses are to be silenced.
Rama chops off each of the ten heads of Ravan and Lo ! Sita is back UNHARMED !
Means the soul (or intellect) has to control the ten senses to have the mind in tact !
When the ten senses are fully shut out from the world, Sita, the mind will merge with Rama,  the soul.

The mind is now under the wrong impression that it is the body and take pride of the body. The good looking persons are more confident than the rest because the mind believes that the body in which it is linked with is better. This is not per se incorrect. Just that this identification of mind with the body is limited and time bound. Tomorrow the body can transform and even cease to exist. Then what would the mind take pride on? 

Hinduism says that the identification with the body is temporary and not sustainable. The mind is like a long thread which connects the body at one end and the consciousness at the other. One has to trace the mind from the body to the consciousness. That is the purpose of life. Not in blindly indulging in sensory pleasures and waste the life and time.

Welcome to Hindu Hieroglyphics !
Saying it through Pictures.
For the common man to understand.
This is Ramayan.
(Journey to the soul)
This is pure science about the body.
There is absolutely no religion in this.
Anyone can try this at home.

RAMAYAN – THE MESSAGE

Part of the story:

Rama (the ideal human being and king), Sita (his wife) and Ravan (the demon king with ten heads) are the main characters in the story of Ramayana (Rama’s way). In the story, Rama and Sita are in a forest. Sita gets interested in a beautiful golden deer (which actually is an apprentice of Ravan) and urges Rama to get it for her. Rama goes after the deer leaving Sita alone. Ravan kidnaps Sita and makes her a prisoner with the intention of marrying her. Rama battles Ravan, kills him and frees Sita.

The meanings:

Rama represents the soul. Sita is the mind. Sita is Rama’s wife meaning, the mind is the inseparable part of the soul. Sita gets interested in a beautiful object means the mind gets attracted to good looking things. Ravan is the embodiment of human desires to enjoy everything. His ten heads represents the ten senses. Five Gnan (knowledge) and five karma (action) indriyas (senses). The knowledge senses are 1). Touch (skin) 2). Smell (nose) 3). Hearing (ears) 4). Taste (tongue) and vision (eyes). The action senses are 6). The hands 7). the legs 8). the tongue as tool to talk 9). Procreation organ and 10). Anus as the discharging organ. OK. Now Ravan’s senses are outward into the world (10 faces) eager to enjoy earthly pleasures. Such a man can trap a mind (Sita) who has a tendency to possess beautiful things (the golden deer). So such a mind (Sita) can be trapped by a character like Ravan.

And what does Rama (the soul) do? He fights Ravan and chops off each of his heads and frees Sita. Meaning, each of the faces of Ravan, that is the urge to enjoy the pleasures of the world are to be destroyed to free the mind.

Plain and simple.

Now practice this at home !

For most, Ramayan would appear to be a cock and bull story. Only a few understand it. Be one of them.

All the best !!

Jai Shri Ram. !

ഭഗവദ് ഗീത – ശരിയായ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍

ഭഗവദ് ഗീത – ശരിയായ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍

ഈ ചിത്രം കണ്ടിട്ടുണ്ടാവും.

യുദ്ധരംഗം. ഇരു പക്ഷത്തും പടയാളികള്‍ അണിനിരന്നിരിക്കുന്നു. അതിനു നടുവില്‍ നാലോ അഞ്ചോ വെള്ളക്കുതിരകളെ പൂട്ടിയ ഒരു സ്വര്ണരഥം. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ കടിഞ്ഞാണ്‍ പിടിക്കുന്ന സാരഥി കൃഷ്ണന്‍. ബന്ധുക്കളെയും ഗുരുക്കന്മാരേയും നേരിടാന്‍ മടിച്ചു രഥത്തട്ടില്‍ തളര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന അര്‍ജുനന്‍. മാനസ്സികമായി തളര്‍ന്ന അര്‍ജുനനെ കൃഷ്ണന്‍ ഭഗവദ് ഗീത ഉപദേശിച്ചു യുദ്ധസന്നദ്ധനാക്കുന്നു. വര്‍ദ്ധിത വീര്യത്തോടെ ഉണര്ന്നെനീറ്റ അര്‍ജുനന്‍ യുദ്ധം ചെയ്തു വിജയിക്കുന്നു.

ഇത് ഒരു ഹിന്ദു ദൈവത്തിന്റെ കഥ ആണോ ?

ആക്ഷേപങ്ങള്‍ അനവധിയുണ്ട്.

അതില്‍ പ്രധാനം ഇത് എന്തോന്ന് ഭഗവാന്‍ എന്നാണ്. ബന്ധുക്കളെ വധിക്കാന്‍ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്ന ദൈവമോ ? ബന്ധുക്കളെ വധിക്കാന്‍ കഴിയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു അര്‍ജുനനെ പോലെ തളര്‍ന്നു വീഴുന്നവന്‍ അല്ലെ നല്ലവന്‍ ? അര്‍ജുനനില്‍ വിഷം കുത്തിവച് ബന്ധുക്കളെ കൊന്നൊടുക്കാന്‍ പറയുന്ന കൃഷ്ണന്‍ അല്ലെ യഥാര്‍ത്ഥ വില്ലന്‍ ?

വേറെയും ആക്ഷേപം ഉണ്ട്.

യഥാര്‍ഥത്തില്‍ ദുര്യോധനന്‍ അല്ലെ രാജ്യത്തിന്‌ അവകാശി ? പാണ്ഡവര്‍ ശരിക്കും പാണ്ടുവിന്റെ മക്കള്‍ പോലും അല്ല. ജാര സന്തതികള്‍ ആണ്. ദേവന്മാരുടെ ആയാല്‍ പോലും. ഭഗവാന്‍ കൃഷ്ണന്‍ അന്യായത്തിനു കൂട്ട് നില്‍ക്ന്നത് എങ്ങനെ ശരി ആവും ?
മഹാഭാരതം അല്ല മഹാപരാധം ആയില്ലേ കഥ ?

അതൊക്കെ അവിടെ നില്കട്ടെ. ഭഗവദ് ഗീതയുടെ അര്‍ഥം എന്താണെന്നു നോക്കാം.

ചിത്രത്തിലേക്ക് വരാം. അഞ്ചു വെള്ളക്കുതിരകളെ പൂട്ടിയ രഥം ശരീരത്തിന്‍റെ ബിംബം ആണ്. ശരീരത്തിലെ അഞ്ചു ജ്ഞാനെന്ദ്രിയങ്ങളെ ആണ് കുതിരകള്‍ അത് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. കണ്ണ്, മൂക്ക്, നാക്ക്, ചെവി, ത്വക്ക്. കാണാനും കേള്കാനും രുചിക്കാനും സ്പര്‍ശിക്കാനും ഉള്ള അഞ്ചു ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍. ഇതില്‍ നാക്കും തൊലിയുടെ ഭാഗം ആയതുകൊണ്ട് ചിലപ്പോള്‍ കുതിരകള്‍ നാലേ കാണു.

കുതിരകള്‍ വെളുത്തതും ശക്തിയുള്ളതും ആണ്. ചാവാലിയോ നിറമുള്ളതോ അല്ല.. വെളുത്തത് എന്നാല്‍ ശുദ്ധം അഴുക്കില്ലാത്തത്. ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ ശുദ്ധമാണ്. അശുദ്ധി ശരീരത്തിലോ മനസ്സിലോ ആകാം. ഇന്ദ്രിയങ്ങളില്‍ ഇല്ല. എത്ര മലീമസമായ കാഴ്ച്ച കണ്ടാലും കണ്ണ് അശുദ്ധമാവില്ല. എത്ര കൊടിയ ദുര്‍ഗന്ധത്തിനും മൂക്കിനെ അശുദ്ധമാക്കാന്‍ ഒക്കില്ല. അതുപോലെ ഓരോ ഇന്ദ്രിയങ്ങളും ആരോഗ്യവും ശക്തിയുമുള്ളതാണ്.

കൃഷ്ണനെ പിടിക്കാം അടുത്തതായി.

‘കൃഷ്ണന്‍’ എന്ന വാക്കിന്റെ അര്‍ഥം തന്നെ ‘ആകര്‍ഷിക്കുന്നത്’ എന്നാണ്. പരമാത്മാവിന്റെ പ്രതീകം ആണ് കൃഷ്ണന്‍. പരമാത്മാവ്‌ എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ആത്മാവ് എന്താനെന്നെങ്കിലും അറിയണ്ടേ. തല്‍കാലം അതിനെ അറിവ്, ജീവന്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ബോധം എന്ന് വിളിക്കാം. ജീവനുള്ളവര്‍ക്കെല്ലാം ബോധം ഉണ്ടെന്നോ ബോധം ഉള്ളവര്‍ക്കെല്ലാം അറിവുന്ടെന്നോ ഇതുകൊണ്ട് ധരിക്കരുത്.
അര്‍ജുനന്‍ എന്ന വാക്കിന്റെ അര്‍ഥം ഋജുവായി വര്‍ത്തിക്കുന്നവന്‍ നേരെ പോകുന്നവന്‍ എന്നാണ്. മനുഷ്യ മനസ്സ് ആണ് അര്‍ജുനന്‍ എന്ന ബിംബം. അര്‍ജുനന്‍ പോരാളി ആണ് ബന്ധുക്കളും ശത്രുക്കളും യഥേഷ്ടം ഉണ്ട്. സ്വയം കൃതാനര്‍ത്ഥം.

ശത്രുക്കളെ നേരിടാന്‍ ആണ് കൃഷ്ണന്‍ പറയുന്നത്. ശത്രുക്കള്‍ ബന്ധുക്കളാണെന്ന് അര്‍ജുനന്‍. അത് കൊണ്ട് നേരിടാന്‍ വയ്യ. അവരെ കൊന്നിട്ടുള്ള രാജ്യം ഒന്നും എനിക്ക് മാണ്ട. ഇതാണ് ഇവിടത്തെ പ്രശ്നം.

അര്‍ജുനന്റെ ബന്ധുക്കള്‍ ആരെന്നു നോക്കാം.

ഒരു കാര്യം മറക്കരുത്. അര്‍ജുനന്‍ മനുഷ്യമനസിന്റെ പ്രതീകം ആണ്. മനസ്സാണ് അര്‍ജുനന്‍ എന്ന കഥാപാത്രം. ആണിനും പെണ്ണിനും ലോകത്തിലെ ഓരോ മനുഷ്യനിലും ഉള്ള മനസ്സ്. ഇതു മറക്കണ്ട.

അപ്പോള്‍ മനസ്സിന്റെ അഥവാ അര്‍ജുനന്റെ ബന്ധുക്കളും ശത്രുക്കളും ആരായിരിക്കും?

മനസ്സിന്റെ ബന്ധുക്കള്‍ ? വികാരങ്ങളും വിചാരങ്ങളും തന്നെ ! അല്ലാതെ മനസ്സിന് എന്ത് ബന്ധു ?

ഈ ബന്ധുക്കള്‍ ആണ് ശത്രുക്കളും ആവുന്നത്. ആകട്ടെ. ബന്ധുക്കളെ ഓരോന്നായി എടുക്കാം. നമുക്കും അറിയണമല്ലോ ഇവര്‍ ശരിക്കും ബന്ധുക്കള്‍ ആണോ എന്ന്. കൃഷ്ണനെ വിശ്വസിക്കാന്‍ പറ്റില്ല. ദേ പോയി... ദാ വന്നു എന്ന മട്ടില്‍ ആണ് കക്ഷിയുടെ നീക്കങ്ങള്‍.

അര്‍ജുനനെ എന്തായാലും വിശ്വസിക്കാം. പെട്ടെന്നൊന്നും എഴുന്നേല്‍ക്കുന്ന ലക്ഷണം ഇല്ല.

1). ധൃതരാഷ്ട്രര്‍ :

അര്‍ജുനന്റെ ഒരു അടുത്ത ബന്ധു. അച്ഛന്റെ ചേട്ടന്‍. ധൃതം എന്നാല്‍ കെട്ടിപ്പിടിക്കുക. രാഷ്ട്രം എന്നാല്‍ സമ്പത്ത്. കക്ഷി അന്ധനാണ്. കണ്ണ് കാണില്ല. അതായതു സമ്പത്തിനെ മുറുകെപിടിക്കുന്ന സ്വഭാവം ഉള്ളവര്‍ക്ക് കണ്ണ് കാണില്ല എന്ന് അര്‍ഥം. ഈ സമ്പത്തിലുള്ള ആകര്‍ഷണം മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ ഒരു സ്വഭാവം ആണ്.

ഈ സ്വഭാവത്തെ ആണ് തല്ലിക്കൊല്ലാന്‍ കൃഷ്ണന്‍ പറയുന്നത്.

അത് ശരിയല്ലേ ? ഇഏ സ്വഭാവത്തെ അമര്‍ച്ച ചെയ്യാതെ വളരാന്‍ വിട്ടാല്‍ എന്താ ഗതി? അത് മറ്റുള്ളവരുടെ സ്വാഭാവിക ജീവിത അവകാശങ്ങളെ കൂടി നശിപ്പിക്കും. അതുകൊണ്ട് അര്‍ജുനാ ! നിന്റെ ഉള്ളില്‍ ഉള്ള ധൃതരാഷ്ട്രരെ കൊല്ലാന്‍ മടിക്കണ്ട !

എന്ന് ആര് ആരോട് എപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു ?

കൃഷ്ണന്‍ (ബുദ്ധി) അര്‍ജുനനോടു (മനസ്സിനോട്) സംഘര്‍ഷ (യുദ്ധ) സമയത്തു ഉപദേശിക്കുന്നു. കാര്യം വ്യക്തം ആണല്ലോ ?

ഇനി അടുത്ത ബന്ധുക്കളെ നോക്കാം.

2). ദ്രോണര്‍ !

അര്‍ജുനന്റെ ഗുരു ! ഏകലവ്യന്റെ പെരുവിരല്‍ ദക്ഷിണയായി അറുത്തു വാങ്ങിപ്പോലും അര്‍ജുനനെ എതിരാളി ഇല്ലാത്ത പോരാളി ആക്കാന്‍ പോയ ഗുരു.

ഇവിടെ പ്രശ്നം രണ്ടാണ്. ഒന്ന് ഗുരു എന്ന ബോധം. രണ്ടു അര്‍ജുനന്‍ ധനുര്‍വിദ്യ പഠിച്ചത് തന്നെ ഈ ഗുരുവില്‍ നിന്നും ആണ്. ആ ഗുരുവിനെ എങ്ങനെ അതെ വിദ്യയില്‍ തോല്പിക്കാന്‍ പറ്റും ?
ഗുരുവിനെ കൊല്ലാന്‍ ഉപദേശിക്കുന്ന ദൈവം ?!

ഇവിടെ ദ്രോണര്‍ എന്തിനെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു എന്നാണ് നോക്കേണ്ടത്. അല്ലാതെ ഒന്നും മനസ്സിലാവില്ല.

ദ്രോണര്‍ എന്നത് പക യുടെ പ്രതീകം ആണ്. ദ്രോണര്‍ക്കു ദ്രുപദ രാജാവിനോട് പക ഉണ്ടായിരുന്നു. അവര്‍ ചെറുപ്പത്തില്‍ ഗുരുകുലത്തില്‍ സതീര്‍ത്ഥയ്ര്‍ ആയിരുന്നു. വലുതാകുമ്പോള്‍ ദ്രോണര്‍ക്കു അര്‍ത്ഥ രാജ്യം വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. പക്ഷെ പാലിച്ചില്ല. പോരാത്തതിന് ആക്ഷേപിക്കുകയും ചെയ്തു. ദ്രുപദനെ ഒരു പാഠം പഠിപ്പിക്കാന്‍ ആണ് അര്‍ജുനനെ ധനുര്‍ വിദ്യ പഠിപ്പിച്ചത് തന്നെ. ഇനി ദ്രുപദന്‍ എന്തു ചെയ്തു ? അര്‍ജുനനെ വരിക്കാന്‍ പറ്റിയ ഒരു മകളെയും (ദ്രൌപദി – പാഞ്ചാലി) ദ്രോണരെ വധിക്കാന്‍ പറ്റിയ ഒരു മകനെയും (ദൃഷ്ടദ്യുമ്നന്‍) വരത്താല്‍ നേടി. അമ്മായി അപ്പനെ മരുമകന്‍ എന്തായാലും കൊല്ലില്ലല്ലോ !

മനുഷ്യ മനസ്സിലെ പക പോയ വഴി നോക്കുക. അത് ഉണ്ടാക്കിയ വിനകളും. ഈ പക ആണ് ദ്രോണര്‍ എന്നാ കഥാപാത്രം. ഈ ദ്രോണരെ (പകയെന്ന വികാരത്തെ) ആണ് നശിപ്പിക്കാന്‍ കൃഷ്ണന്‍ (ബുദ്ധി) അര്‍ജുനനോടു (മനസ്സിനോട്) പറയുന്നത്.

ഇങ്ങനെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ വിഷമം ഇല്ല. ഹാവു ! ആശ്വാസം.

തീര്‍ന്നില്ല. ഇനിയും ഉണ്ട് മനസ്സിന്റെ ബന്ധുക്കള്‍.

3). ഭീഷ്മര്‍ !

ഭീഷ്മര്‍ അര്‍ജുനന്റെ അപ്പൂപ്പന്‍ ആണ്. അര്‍ജുനനോടു വളരെ വാത്സല്യവും. പാണ്ഡവര്‍ക്കെതിരായി യുദ്ധം ചെയ്‌താല്‍ പോലും അവരില്‍ ഒരാളെ പോലും വധിക്കില്ല എന്ന് പരസ്യമായി പറഞ്ഞയാള്‍. പോരാത്തതിന് ആരെയും തോല്പിക്കുന്ന പോരാളിയും. അര്‍ജുനന്‍ കുഴങ്ങിയത് ശരിക്കും ഭീഷമരുടെയും ദ്രോണരുടെയും മുന്നില്‍ ആണ്. ഇനി ഒന്ന് പോരാടി നോക്കാം എന്ന് കരുതിയാല്‍ തന്നെ ജയിക്കും എന്ന് ഒരു ഉറപ്പും ഇല്ല താനും. അതാണ്‌ രണ്ടാമത്തെ പ്രശ്നം !

കുടുങ്ങി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ഇതാണ്.

ഭീഷ്മരെ എന്തിനു കൊല്ലണം ? കൃഷ്ണനോട് തന്നെ ചോദിക്കുകയെ നിവൃത്തി ഉള്ളു.

കൃഷ്ണന്‍ പറയും. ഭീഷ്മര്‍ എന്നത് ഭീരുത്ത്വത്തിന്റെ പ്രതീകം ആണ്. അച്ഛന്‍റെ വയസ്സാന്‍ കാലത്തെ പ്രണയം സാഫലം ആക്കാന്‍ രാജ്യവും വിവാഹവും വേണ്ടെന്നു ശപഥം ചെയ്തതാണ്. അങ്ങനെ ചെയ്യാമോ ? അച്ഛനെ പറഞ്ഞു പിന്തിരിപ്പിക്കുക ആയിരുന്നില്ലേ ഉത്തമ പുത്രന്റെ രീതി ? അവിടെ അടിപതറിപ്പോയത് ഭീഷമരുടെ ഉള്ളില്‍ ഭയം ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ടാണ്. അങ്ങനെ ആവശ്യം ഇല്ലാത്ത ഒരു തലത്തിലേക്ക് ഭീഷ്മര്‍ പോയി. അത് കൊണ്ട് മറ്റുള്ളവര്‍ക്കുണ്ടായ സങ്കടവും ബുദ്ധിമുട്ടുകളും പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ പറ്റില്ല.

മനസ്സിലുള്ള ഈ ഭയത്തെ ആണ് ഇല്ലായ്മ ചെയ്യാന്‍ കൃഷ്ണന്‍ ഉപദേശിക്കുന്നത്.

ശ്രദ്ധിക്കുക. ബുദ്ധി (കൃഷ്ണന്‍) മനസ്സിനോടു (അര്‍ജുനനോടു) പറയുന്നു. ഭയത്തെ (ഭീഷ്മരെ) ഇല്ലായ്മ ചെയ്യുക.

ഇപ്പോള്‍ കാര്യങ്ങള്‍ കൂടുതല്‍ വ്യക്തം ! കൃഷ്ണന് വട്ടൊന്നും ഇല്ല. !

4). ശകുനി

അമ്മാവനാണ്. പക്ഷെ ഉള്ളില്‍ മുഴുക്കെ കുതന്ത്രങ്ങള്‍ മാത്രം. ചൂ’തുകളി ഓര്‍ക്കുക. അരക്കില്ലം. തുടങ്ങി പല കലാപരിപാടികളും ആ തലയില്‍ ഉദിക്കും. ബുര്യോധണനെ വഴിപിഴപ്പിക്കുന്നത് മുഴുവന്‍ ഇയാള്‍ ആണ്. ഇയാളെ കണ്ണും പൂട്ടി തട്ടിയെക്കാന്‍ ആണ് കൃഷ്ണന്‍ പറയുന്നത്.

അതായതു മനസ്സിലെ കാപട്യങ്ങളെ ഒഴിവാക്കുക.

5). ദുര്യോധനന്‍

6). ദുസ്ശാസനന്‍

പാഞ്ചാലിയുടെ വസ്ത്രാക്ഷേപം ഓര്‍ക്കുക.

ഇവരെ ഒക്കെ ആണ് കൊല്ലാന്‍ കൃഷ്ണന്‍ അര്‍ജുനനോടു പറയുന്നത്. അതായത് മനസ്സിലെ അധമ വാസനകളെ നശിപ്പിക്കാന്‍ ബുദ്ധി മനസ്സിനെ ഉപദേശിക്കുന്നു.

ശരി ശരി ! അധമ വാസനകളെ നിയന്ത്രിക്കണം. പക്ഷെ ഇത് കൊണ്ട് എന്താ ഗുണം ?

മനസ്സ് ശുദ്ധം ആയാല്‍ അതില്‍ ബുദ്ധി തെളിയും. കൃഷ്ണന്‍ എന്ന എല്ലാറ്റിനെയും തന്നിലേക്ക് ആകര്‍ഷിക്കുന്ന ആത്മ ബോധസ്വരൂപനെ അര്‍ജുനന് ദര്‍ശിക്കാന്‍ കഴിയും. അര്‍ജുനന്‍ എന്നാ മനുഷ്യമനസ്സ് ദുശ്ചിന്തകള്‍ ഇല്ലാതെ സ്വസ്ഥം ആകുമ്പോള്‍ ആത്മാവിനെ ആത്മ സഖാവായി അനുഭവിക്കാന്‍ കഴിയും.

മനസ്സിന്റെ കെട്ടുപാടുകള്‍ മുറിക്കാന്‍ ആണ് ബുദ്ധി ഉപദേശിക്കുന്നത്. ലോകത്തില്‍ നിന്നും സുഖം കിട്ടും എന്ന് ധരിച്ചു എടുത്തു ചാടുന്നവര്‍ ബന്ധനങ്ങളില്‍ പെടുന്നു. പിന്നെ ഞാനായി എന്റെതായി. അതില്‍ ആരെങ്കിലും നോക്കിയാല്‍ വെല്ലുവിളിയായി. തൊട്ടുപോയാല്‍ യുദ്ധം. ഇതിന്റെ വല്ല ആവശ്യവും ഉന്ടായിരുന്നോ എന്ന് ബുദ്ധി. എന്തായാലും പെട്ട്. ഇനി ഊരുന്നത് എങ്ങനെ എന്ന് മനസ്സ്.

ജീവിതത്തിലെ നാടകങ്ങള്‍ ആണ് മഹാഭാരതം. അതില്‍ ഇല്ലാത്ത നാടകങ്ങള്‍ ലോകത്ത് ഇല്ല.. ഈ നാടകശാലയില്‍ നിന്നും അന്തസ്സായി എങ്ങനെ തടി ഊരാം എന്ന് പടിപ്പിക്കുന്നതാണ് ഭഗവദ് ഗീത.
അതിനുള്ള ഉദാഹരണം ആണ് കഥാപാത്രരൂപത്തില്‍ കൃഷ്ണനും അര്‍ജുനനും ഒക്കെ. മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ ഗതിവിഗതികള്‍ എങ്ങനെ ഒക്കെ പോകാം എന്ന് അറിയാന്‍ മഹാഭാരതം പോലെ ഒരു മനശാസ്ത്ര പുസ്തകം വേറെ ഇല്ല.

മറ്റു പല കാര്യങ്ങളും ഉണ്ട്. ധര്‍മ അധര്‍മ പോരാട്ടങ്ങള്‍. ഈ ധര്‍മ ക്ഷേത്രമായ കുരുക്ഷേത്രത്തില്‍ ആണ് യുദ്ധം നടക്കുന്നത്. അതായതു ഓരോരുത്തരുടെയും മനസ്സില്‍ ആണ് യുദ്ധം. ധര്‍മവും അധര്‍മവും തമ്മില്‍.

ഇളിച്ചു കൊണ്ട് മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് പാര പണിയുന്നവരെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ ?

ആരെങ്കിലും വീണാല്‍ ഇവര്‍ക്ക് വലിയ സന്തോഷം ആണ്. പേടിക്കണ്ട. ഇവരുടെ മനസ്സില്‍ ശകുനി ഭാവം മറ്റു ഭാവങ്ങളെ എല്ലാം ജയിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നാണ് അതിന്റെ അര്‍ഥം.

പൂര്‍ണമായും മനസ്സിനെ ജയിക്കുന്നവന്‍ കൃഷ്ണന്‍ ആണ്. ഒരു പുഞ്ചിരി, ലാഘവം എപ്പോഴും ആ മനസ്സില്‍ ഉണ്ടാവും.
:D

ഇനി പറയു. ഇതില്‍ എവിടെ ആണ് ദൈവം. എവിടെ ആണ് ഹിന്ദു ? എവിടെ ആണ് മതം ?

മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ ഗതിവിഗതികളും നാശത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന പ്രവര്‍ത്തികളും ആണ് ഇവിടെ പറയുന്നത്. ലോകത്തില്‍ പെട്ട് നശിക്കാതെ നിത്യജീവനില്‍ എത്തിച്ചേരാന്‍ ആണ് പരമാത്മാവ്‌ ജീവാത്മാവിനെ ഉപദേശിക്കുന്നത്. ഇത് ലോകത്തിലെ ഓരോ മനുഷ്യര്‍ക്കും ബാധകം ആണ്. ഇതില്‍ മതം എന്നൊന്ന് ഇല്ല.

മുഹമ്മദ്‌ നബിയുടെ ദര്‍ശനം

മുഹമ്മദ്‌ നബിയുടെ ദര്‍ശനം അഥവാ ഖുറാനും തെറ്റിദ്ധാരണകളും.

കാഫിറുകളെ നേര്‍വഴിക്കു നയിക്കാന്‍ ഭീകരവാദവും പടക്കം പൊട്ടിക്കലും തലവെട്ടും ദൈവത്തിന്റെ പേരില്‍ ആണ ഇടീലും വിരട്ടലും അമ്പലം പൊളിക്കലും വിഗ്രഹം തകര്‍ക്കളും ചീത്തവിളിയും ഒക്കെ കലശല്‍ ആയപ്പോള്‍ ഖുറാനില്‍ എന്താണ് എഴുതിയിരിക്കുന്നത് എന്ന് നോക്കാന്‍ കൌതുകം തോന്നി.

ഖുറാനില്‍ എഴുതിയിരിക്കുന്നത്തില്‍ പലതും വളരെ ഉയര്‍ന്ന ചിന്തകള്‍ തന്നെ ആണ്.

ഉദാഹരണത്തിന് ഏക ദൈവ വിശ്വാസം, സക്കാത്ത്, തീര്‍ഥാടനം, നോയമ്പ്. ഇതൊക്കെ പാലിക്കുന്നവര്‍ക്ക് സത്യം ധര്‍മം എന്നിവ പാലിച്ചു ജീവിക്കാന്‍ കഴിയും. അതൊരു നല്ല ജീവിത രീതി തന്നെ ആണ്.

എന്നാല്‍ ഇതില്‍ മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നില്ല നബിയുടെ ദര്‍ശനം.

നബിക്ക് വളരെ ശത്രുക്കള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. വെളിപാട് ഉണ്ടായ ശേഷം അത് മറ്റുള്ളവരെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കി അവരെ തന്‍റെ മാര്‍ഗത്തിലേക്ക് നയിക്കുമ്പോള്‍ ആണ് യാഥാസ്ഥിതികരും പ്രബലരും ആയ ഖുറൈശികള്‍ നബിയെയും കൂട്ടരെയും വേട്ടയാടാന്‍ ആരംഭിക്കുന്നത്. മത പ്രചാരണം നടത്തുമ്പോള്‍ നബിയുടെ കഴുത്തില്‍ മൃഗങ്ങളുടെ കുടല്‍ മാലയും ചെരുപ്പ് മാലയും അണിയിച്ച സംഭവങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. ചെളി കോരി തല വഴി ഒഴിച്ചു ഒരിക്കല്‍. പുതിയ വെളിപാടുകള്‍ ബഹുദൈവ ആരാധനയും അടിമ കച്ചവടവും, സ്ത്രീ ഹത്യയും മറ്റും ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു കിരാത സമൂഹം ആയിരുന്നു അന്നത്തെ അറബികള്‍.

അവിശ്വസനീയമായ ഒരു വസ്തുത പെണ്‍കുട്ടികളെ ജീവനോടെ കുഴിച്ചിടുന്ന സമ്പ്രദായം ഉണ്ടായിരുന്നു അത്രേ. "കുഴിമാടം ആണ് പെണ്‍കുട്ടിയുടെ യഥാര്‍ത്ഥ വരന്‍" എന്ന് ഒരു തമാശ പോലും ഉണ്ടായിരുന്നത്രേ ! ഒരു കവി നിയന്ത്രണം വിട്ടു കരഞ്ഞ സംഭവവും പറയപ്പെടുന്നു. അത് ഒരു കുരുന്നു പെണ്‍കുട്ടിയെ കുഴിച്ചിടാന്‍ അവളുടെ ബാപ്പ ചുമലില്‍ എടുത്തു കൊണ്ടുപോവുമ്പോള്‍, അയാളുടെ താടിയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന കുഴിവെട്ടിയതിന്റെ സ്വല്പം മണ്ണ് അവള്‍ തന്‍റെ പിഞ്ചു കൈകള്‍ കൊണ്ട് സ്നേഹപൂര്‍വ്വം തട്ടിക്കളഞ്ഞപ്പോള്‍ആണത്രേ കവി നെഞ്ചു മുട്ടി കരഞ്ഞു പോയത്.

ഈ പുരാതന അറബി കിരാത സമൂഹത്തെ നന്മയിലേക്ക് നയിച്ചതില്‍ നബിക്ക് നിര്‍ണായകമായ പങ്കു ഉണ്ട്. നബിയുടെ ചില ഉപദേശങ്ങള്‍ വളരെ മാന്യവും ദൈവികവും തന്നെ ആണ്.

ഉദാഹരണത്തിന് ശത്രുക്കളെ ആക്രമിക്കേണ്ടി വരുമ്പോള്‍ ഫലവൃക്ഷങ്ങള്‍ക്ക്‌ കേടു വരുത്തരുത് എന്നും, ആക്രമിക്കാത്തവരെ സംരക്ഷിക്കണം എന്നും തടവുകാരെ അന്തസ്സായി നോക്കണം എന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇതൊക്കെ മാന്യമായ ഒരു സമീപനം ഉള്ള ആള്‍ ആയിരുന്നു നബി എന്നാണ് തെളിയിക്കുന്നത്.

എന്നാല്‍ എന്നെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തിയത് മറ്റു ചിലതാണ്.

ഖുറാനിലോ ഹദീസിലോ പറയുന്നു :

1). ലോകം മുഴുവന്‍ ഒറ്റ രാഷ്ട്രം ആണ്. അതിലും ഉപരി ഒന്ന് തന്നെ ആണ്.

2). ഓരോ രാഷ്ട്രങ്ങളിലെക്കും അള്ളാഹു നബിക്ക് മുന്‍പും ദൂതന്മാരെ അയച്ചിട്ടുണ്ട്. ഓരോ രാഷ്ട്രത്തിലെയും ജനങ്ങള്‍ ധര്മമാര്‍ഗത്തില്‍ ജീവിക്കാന്‍ അവരുടെ ഭാഷയില്‍ തന്നെ നിരവധി ദൈവദൂതര്‍ മുഖാന്തിരം ഉപദേശങ്ങള്‍ അള്ളാഹു നല്‍കിയിട്ടുണ്ട്.

3). രാഷ്ട്രങ്ങള്‍ ലോകത്തിന്റെ പല ഭാഗത്തും ആയതു കൊണ്ട് ആചാരങ്ങളും ആരാധനാ രീതികളും വ്യത്യസ്തം ആവാം. എന്നാല്‍ നിയമങ്ങള്‍ എല്ലാം ജനങ്ങളെ ധര്‍മ മാര്‍ഗത്തില്‍ ചരിക്കാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചു ഉള്ളവ ആയാതിനാല്‍ ഉള്ളടക്കം ഒന്ന് തന്നെ ആയിരിക്കും.

4). നബിയ്ക്ക് മുന്‍പ് വന്നിട്ടുള്ള ദൈവദൂതര്‍ എഴുതിയിട്ടുള്ള പുസ്തകങ്ങള്‍ ഖുറാന്‍ പോലെ തന്നെ വിശുദ്ധമാണ്. നബിയെ കാണുന്നത് പോലെ തന്നെ മറ്റു ദൈവ ദൂതരെയും കാണണം.

5). മറ്റു മതങ്ങള്‍ അവരുടെ പുണ്യ ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ ആരാധനാലയങ്ങള്‍ ആരാധനാക്രമങ്ങള്‍ ആചാരങ്ങള്‍ എന്നിവ അംഗീകരിക്കാത്തവര്‍ കാഫിറുകള്‍ ആണ്. (!)

(മേല്പറഞ്ഞ നബി വചനം എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല എന്നതാണ് സത്യം :D )

6). എവിടെ എല്ലാ മതക്കാരും സൌഹൃദമായി വര്‍ത്തിക്കുന്നുവോ അതാണ്‌ ഇസ്ലാമിന്റെ സ്വരാജ്യം. (!!)

7). എല്ലാ മതക്കാരും രാഷ്ട്രങ്ങളും പലവിധ ആരാധനാക്രമങ്ങളും എല്ലാം അടങ്ങിയതാണ് ഇസ്ലാം. കാരണം അള്ളാഹു തന്നെ ആണല്ലോവിവിധരാഷ്ട്രങ്ങളില്‍ വസിക്കുന്ന ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ സത്യമാര്‍ഗം വിവിധ ദൂതന്മാര്‍ വഴി പല കാലങ്ങളില്‍ അറിയിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുള്ളത്.

ഇങ്ങനെ പോകുന്നു നബിയുടെ വചനങ്ങള്‍.

അത്ഭുതം തോന്നുന്നുണ്ടോ ?

നബിയെ ക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ആക്ഷേപം അദ്ദേഹം 6 വയസ്സിനും 65 വയസ്സിനും ഇടയ്ക്കുള്ള 11 സ്ത്രീകളെ വിവാഹം കഴിച്ചു എന്നും ബഹുഭാര്യാത്വത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു എന്നും ആണ്. ആയത്തുകളില്‍ നബി സ്വയം എഴുതിയിട്ടുണ്ട് മറ്റുള്ളവര്‍ തന്‍റെ ഭാര്യമാരെ സമീപിക്കുന്നത് അല്ലാഹുവിനു ഇഷ്ടം അല്ല എന്നും മറ്റും. ഇത് നബിയുടെ മനുഷ്യഭാവത്തെ കാണിക്കുന്നു.

അന്നത്തെ അന്ധകാരമയമായ രാക്ഷസീയ അറബി സംസ്കാരത്തില്‍ ഒരു കുളിര്‍കാറ്റു പോലെ ഒരു പ്രഭാതം പോലെ ആണ് നബിയുടെ ആവിര്‍ഭാവം. വാക്കുകളും പ്രവര്‍ത്തികളും അതാണ്‌ കാണിക്കുന്നത്.

നബിക്ക് ശേഷം നബി വചനങ്ങള്‍ വളച്ചു ഒടിക്കപ്പെട്ടു എന്നതും സത്യമാണ്.

ഉദാഹരണത്തിന് ലോകം ഒരൊറ്റ രാഷ്ട്രം എന്ന നബി ദര്‍ശനം മുസ്ലിമുകള്‍ മാത്രമുള്ള ലോകം എന്നാക്കി പുരോഹിതന്മാര്‍ മാറ്റുന്നു. കാരണം മറ്റു മതങ്ങളും പുസ്തകങ്ങളും ആരാധന രീതികളും പഠിക്കാന്‍ കഴിയാത്തത് തന്നെ.

പല ദൈവദൂതന്മാര്‍ എല്ലാ രാഷ്ട്രങ്ങളിലേക്കും അല്ലാഹുവിന്റെ സന്ദേശം എത്തിക്കാന്‍ അയച്ചിരുന്നു എന്നത് മസ്ലിം ദൈവദൂതന്മാര്‍ മാത്രം എന്ന് മാറ്റുന്നു.

മറ്റു രാഷ്ട്രങ്ങളിലെ ജനങ്ങളുടെ വിഭിന്നമായ ആരാധനാ ക്രമങ്ങള്‍ ആരാധനാ ആലയങ്ങള്‍ ആചാരങ്ങള്‍ പുണ്യ ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ എന്നിവ ഇസ്ലാമിലെ പോലെ തന്നെ കാണാത്തവര്‍ കാഫിറുകള്‍ ആണ് എന്ന (അത്യത്ഭുതകരമായ) നബി വചനം ഈ പുരോഹിതര്‍ എങ്ങനെ മാറ്റിയെന്നു നോക്കൂ !

അത്ഭുതം തോന്നുന്നുണ്ടോ ? മൊഹമ്മദ്‌ നബിയുടെ കുഴപ്പം അല്ല ഇതിനു കാരണം എന്നു വ്യക്തമല്ലേ ? താല്‍പര കക്ഷികള്‍ അണിയറയില്‍ ഇരുന്നു കളിക്കുന്നതാണ് പ്രശ്നം. നബി അല്ല.

‘Elephant God’ - Vinayak Chathurthi

‘Elephant God’ - Vinayak Chathurthi

Any idea why Vinayak Chathurthi is celebrated by Hindus? Most Hindus would shake their heads. It is a story to drive in a lesson that “pride goes before a fall”.

Hindu mythology adopts the way of story telling to clarify a point or convey a message. Thus the moon is characterised as a handsome prince obviously because it is good looking. Similarly water (Varun - a king who can probably take many shapes for example), Air (Vayu – which can move very fast), the earth (as a mother), the sun (as a ferocious king wearing glittering ornaments or so) etc are so characterised if they are part of a story or a message to be conveyed. Now that is the way the Hindu mythological stories are explained. These are no dead entities but alive in their own way. This is the limitation of language and not actually the problem of Hindu mythology itself. So understand them that way only. Understand the message or moral of the story and leave the characters. Not the other way round as sceptics do.

One day Vinayak alias Ganapathi (Elephant God of Hindu mythology) was sitting with his two wives under a tree in a moon lit night.

Distraction. Yes. Hindu Gods do have multiple wives. Even the Hindu lord Rama’s father had three wives. Shiva has two. Krishna had 16008. How many?! Relax. It does not matter. These are not real wives, but just euphemisms to convey some message. Those who do not get the message can giggle at their risk and lose the meaning for life.

Hindus blaming Muslims for multiple wives can only be hypocrisy of the jealous Hindus ! Given a chance, Hindus may marry one extra than the Muslims. Even five star foods every day may be boring in the long run. Thattukada is cheap, I mean affordable, fresh and served hot. Chinna veedu is a safety valve.
To continue the story, while Ganapati was sitting with his wives, the handsome moon prince with all glory and charm passed by with his thousands of admiring beauties (stars). In those days the moon was always full. Now do not ask questions. Read the story first. Questions later.

Now Vinayak is not exactly a handsome figure (even though many feel amused and some females even feel divine motherhood thinking of him as an elephant headed baby !) and Moon was one indeed. The elephant head, the fat body and the round stomach (how did he take square meals ?) etc are not exactly in the lines of a Hritvik Roshan or a Sharukh Khan or a Sylvester Stallone (names just to cover major religions to avoid claims) with six pack abs.

When the handsome moon, with the fan stars dancing around, spotted Ganapati with two wives, the moon just could not help not laughing. This laugh probably meant two things.

1). Hey funny looking fat guy. Just look at my beauty!

2). If your wives accidentally see me then they might also become my admirers leaving you high and dry!

Or something similar. Not very polite I guess. Indecent for sure.

Ganapati got angry and cursed the moon.

"You are proud of your beauty. Let that vanish !"

The moon immediately lost the brightness and suddenly became a black disk ! His admirers left him and found the next brightest star (may be planet Venus) as the brightest instead of the moon who has now become invisible !

The moon was totally devastated. He became jealous of the Venus, who was nowhere near his own brightness in hey days. Everyone despised the moon. None bothered about him or could even see him let alone admire his beauty.

The moon realised the mistake and prayed to Ganapati for forgiveness. Ganapati modified the curse (Just like the Babus modify the circulars !) and said. "You caused pain to others and deserved the punishment. Now as per your prayer, you can have your full glory on one day (full moon) where you would feel proud which would lead to your gradual downfall to a total black out on another day. There you would repent and gradually regain the glory. This cycle would repeat until the vision is balanced".

So we have the moon of our times with ups and downs! Full on one day. Null on another. Part in between !

Now the moral of the story:

Do not ridicule someone by considering him as lower than oneself. If we do then we have to go through ups and downs in own life. Have a balanced vision and treat all as equal then one would be able to treat happiness and misery with equal weight. Those who do not have balanced vision try to enhance the happiness and avoid misery. Discrimination or condemnation of another individual can be on various criteria in real life. For example...

1). Better looking ones looking down upon those lacking finish.

2). Strong ones bullying weak ones.

3). Rich ones pitying poor ones.

4). Intelligent one laughing at lesser ones.

5). Middle finger laughing at the little finger.

6). Elephant which creates garbage looking down at a pig which clears garbage.

Any such extrapolation can be done based on the physical appearances and qualities. So this happens in this world even now with most people. This story was written 5000 years back but is still valid! This story is timeless. It would be valid until the last ego bows out from the planet.

Hindus fast on that day of Vinayak Chathurthi (Resentment of elephant god to moon) and do not look at the moon. The purpose of such fasting? Most do not know what they are doing! God pls do not forgive them ! No problem for fasting for one day ! Pot bellies may practice fasting on alternate days ! The deity for whom the Hindus fast, likes to eat than fast ! Any contradiction observed?

It is difficult to have a balanced vision. But it pays to practice to have one. Because that is the only way to harmonise with the universal mind and peek into God’s secret abode. And that is the lesson of Vinayak Chathurthi !

Now does some religion claim to have better stories? This is also discrimination...between teachings... unfortunately. All religions have good teachings at the core. Those who follow the core do not argue over it. Those who relish at the frills are actually scared of the core. It is comfortable for them to remain in the dark.

Isn't it plain and simple to understand?

OK. Now what does a normal Hindu do on that day?

Depending on the amount of wealth that they have (doesn't matter black, white or colour), they may arrange for the most lavish Ganapati sculpture and ceremonies. The costliest priest is flown down from Tirupati (or wherever). All these while his neighbour is starving or finding difficult to buy the books for his children or pay hospital bill. Do you think he has got the Ganesh Chathurthi balanced vision message?

He would continue to discriminate between the poor and rich because it suits his attitude to life. What creates hell? The discriminatory views of human beings. In the nature, human beings, animals, plants, insects, fishes, trees in short all living organisms when living in harmony sees everything else with the same loving eyes. God looks at the universe in that way. It is like the sun light covering all over earth the same way. This is the universal view.

If God can do so can we ! Because we are a part of God. In fact this should be our attitude towards God. As one’s dear loving dad ! Praying to some unknown entity with fear and guilt is out of fashion now. It has played out its use. That ritual was introduced by male chauvinists to scare women and weak males to submission and exploitation. If you are really worthy of a son, one can think of God as own Dad. Else as someone else’s dad. Dad all the same.

When everyone practices this balanced view, then this earth would become paradise. Earth is already a paradise. Only issue is the man creating barriers and treating some as different and looking down upon them.

യേശു ക്രിസ്തുവിന്റെ ദര്‍ശനം:

യേശു ക്രിസ്തുവിന്റെ ദര്‍ശനം:

യേശു എന്താണ് ദര്‍ശിച്ചത്? ക്രൈസ്തവ സഭയുടെ വിശദീകരണങ്ങള്‍
ഇരിക്കട്ടെ. ഗുരുവിന്റെ ദര്‍ശനത്തില്‍ നിന്ന് കൊണ്ടു യേശുവിന്റെ ദര്‍ശനം എന്താണെന്ന് അറിയാന്‍ ശ്രമിക്കാം.

ആദ്യമായി ഗുരുവിന്റെ ദര്‍ശനം എന്താണെന്ന് നോക്കാം. എല്ലാവര്ക്കും അറിയാവുന്നത് തന്നെ. "പടിയാറും കടന്നവിടെ ചെല്ലുമ്പോള്‍ ശിവനെ കാണാകും ശിവശംഭോ !" അല്ലെങ്കില്‍ " പതിനായിരം കോടി സൂര്യന്മാര്‍ ഉള്ളില്‍ ഉദിച്ചതായി അനുഭവപ്പെട്ട ആ അവസ്ഥ. ഇതിനെ ക്കുറിച്ച് പല ഗുരുക്കാന്‍മാരും പലവട്ടം പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ്. പൌരസ്ത്യര്‍ക്കു ഇക്കാര്യത്തില്‍ സംശയം ഇല്ല. അവിടെ എത്താന്‍ ഉള്ള വഴിയും അറിയാം. മനസ്സില്‍ ബന്ധങ്ങലും ആഗ്രഹങ്ങളും ഇല്ലാതാക്കി എകാന്തമായ് ഒരിടത് നിവര്‍ന്നിരുന്നു ധ്യാനിക്കുക. ചിന്തകളുടെ ഇടയിലുള്ള ശൂന്യതയില്‍ ശ്രദ്ധ ഉറപ്പിക്കുക. ബലം പിടിക്കരുത്. ശാന്തമായി ഇരിക്കുക. മനസ്സ് സ്വതന്ത്രവും ശുദ്ധവും ആവുമ്പോള്‍ ഓളങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത കുളത്തിന്റെ അടിത്തട്ടു പോലെ ബോധം നിലകൊള്ളൂന്നതു കാണാം. വീണ്ടും ധ്യാനം തുടരുക. ഓളങ്ങളും കുളവും കാനാതാകും. സ്വന്ത ശരീരബോധം ഇല്ലാതാകും. മനസ്സ് എവിടെ എന്ന് പോ
ലും അറിയാത്ത അവസ്ഥയില്‍ ഇതും. ഇപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ ശുദ്ധ ബോധത്തില്‍ ആണ്. ഇത് തന്നെ ആണ് തന്‍റെ യഥാര്‍ത്ഥ അവസ്ഥ എന്ന് അറിയുക. തത്വമസി !

അത്രയേ ഉള്ളു ! :)

ഗുരു ആ അവസ്ഥയില്‍ എത്തി അവിടെ തന്നെ നിലകൊണ്ടു. അതാണെന്ന് അറിഞ്ഞു അതായിത്തീര്‍ന്നു. പിന്നെ ഭൌതികമായ ശാരീരിക തലത്തില്‍ ഉള്ള തിരിച്ച അറിയല്‍ ഇല്ല. അഥവാ അത് ശരീര സംബന്ധി ആയ ഒരു വിശേഷണം മാത്രം ആയി അപ്പോള്‍ അനുഭവപ്പെടും. ഈ അവസ്ഥയില്‍ എല്ലാവരും എത്താനാണ് അത്തരം അനുഭവങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ശാസ്ത്രങ്ങള്‍ എഴുതിയിട്ടുള്ളത്. അത് ശാരീരിക തലത്തില്‍ നിന്നും തികച്ചും വിഭിന്നവും അളവറ്റ ആനന്ദവും തൃപ്തിയും തരുന്നതും സത്യവും (മാറ്റം ഇല്ലാത്തതും എന്നും ഉള്ളതും) ആണെന്ന് അവിടെ എത്തിയ എല്ലാവരും ഒരേ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്. ഇക്കാര്യത്തില്‍ ആര്‍ക്കും സംശയം ഒന്നും ഇല്ല.

വിഷയം യേശു എന്താണ് കണ്ടത് എന്നാണ്. യേശുവിനു സാധാരണക്കാര്‍ക്ക് കിട്ടാത്ത എന്തോ ദര്‍ശനം കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് എന്നുള്ളതിന് തര്‍ക്കം ഇല്ല. "തന്നെപ്പോലെ തന്‍റെ അയല്‍കാരനെയും സ്നേഹിക്കുക" "പാപം ചെയാതവ്ര്‍ കല്ലെറിയട്ടെ" "ഞാന്‍ ദൈവപുത്രന്‍ ആകുന്നു" തുടങ്ങിയവ. കാലദേശങ്ങള്‍ക് അപ്പുറം ഉള്ള വാക്കുകള്‍ ആണ് ഇവ. ഭൂമിയില്‍ എവിടെയും ഇവ എന്നും മുഴ്ങ്ങിക്കൊണ്ട ഇരിക്കും.

അപ്പോള്‍ ഇങ്ങനെഒക്കെ പറയാന്‍ യേശുവിനു കഴിഞ്ഞത് എങ്ങനെ? അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസ്സില്‍ ഉണ്ടായ ഒരു വെളിപ്പെടല്‍ ആണ് അത് എന്നേ പറയാന്‍ കഴിയുകയുള്ളൂ . മനസ്സ് ശുദ്ധവും എകാഗ്രവും ആകുമ്പോള്‍ തെളിയുന്ന ബോധകിരണങ്ങള്‍ തന്നെ ആണ് യേശുവിന്‍റെ ഈ ദര്‍ശനം. അത് ആര്‍ക്കും കഴിയുന്നതും കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ളതും ആണ്. സഭക്കു ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലും. ഭാരതത്തില്‍ ഇത്തരത്തില്‍ സ്വയം ദര്‍ശിച്ച എണ്ണമറ്റ, സ്വന്തം പേര് പോലും രേഖപ്പെടുത്താന്‍ മെനക്കെടാതെ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു മറഞ്ഞു പോയ അനവധി ഋഷിമാര്‍ ഉണ്ട്.

ഈ ദര്‍ശനങ്ങള്‍ എപ്പോള്‍ എങ്ങനെ ഉണ്ടാവുന്നു? എന്തു കൊണ്ടു എല്ലാവര്ക്കും ഉണ്ടാവുന്നില്ല? അതിനു കാരണം മനസ്സിന്റെ അവസ്ഥ മാത്രം ആണ് എന്നാണ് ഇത്തരം വെളിപാടുകള്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ബോധോദായങ്ങള്‍ ഉള്ളവരില്‍ നിന്നും മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്. സ്വച്ഛവും സ്വതന്ത്രവും തുറന്നതും ധീരവും ഭയരഹിതവും ആയ മനസ്സുകള്‍ക് ലഭിക്കുന്ന ഒരു വിശേഷപെട്ട അവസ്ഥ എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ പറയാം. ആ അവസ്ഥയില്‍ മനസ്സ് തന്നെ ഇല്ലാതാവുന്നു എന്നാണ് കൂടുതല്‍ ശരി.

ആ അവസ്ഥയില്‍ എത്തുന്നത്തിനു ഏകാന്തതയും ധ്യാനവും വേണം. ലോകത്തില്‍ വ്യാപരിക്കുന്ന മനസ്സുകള്‍ക് ബന്ധങ്ങളില്‍ നിന്നും മുക്തം ആവാനോ മനസ്സില്‍ ആഗ്രഹങ്ങള്‍ ഇല്ലാതെ ഇരിക്കാനോ പറ്റില്ല. ഇനി അങ്ങനെ യുള്ള മനസ്സുള്ള ഒരാള്‍ ആ അവസ്ഥയിലേക്ക് എത്തുമ്പോള്‍ എന്ത് സംഭവിക്കും എന്ന് നോക്കാം.

നാം ശരീരം ആണെന്നാണ് നമ്മള്‍ ധരിച്ചു വശായിരിക്കുന്നത് ! നാം ശരീരം അല്ലേ അല്ല. നാം ശരീര ബോധം ഉള്ള അവസ്ഥയില്‍ ആണ് എന്നതായിരിക്കും കൂടുതല്‍ ശരി. ഈ ശരീരബോധം ഒരു അപരാധമാണ് എന്നൊന്നും ധരിക്കരുത്. അത് ഒരു അവസ്ഥ മാത്രം ആണ്. അതിനെ എതിര്‍ക്കാനോ പരിധിക്കപ്പുറം നിലനിര്ത്താനൊ ശ്രമിക്കുകയും വേണ്ട. അത് അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നോട്ടെ. ഈ ശരീരബോധത്തില്‍ നിന്നും മനോബോധതിലെക്കും അവസാനം ബോധബോധത്തിലേക്കും (അതായതു ശുദ്ധബോധത്തില്‍) എയ്തിചെരുക ആണ് ജീവിത ലക്‌ഷ്യം എന്ന് അവിടെ എത്തിച്ചേര്‍ന്ന എല്ലാ ഗുരുക്കളും ഒരേ സ്വരത്തില്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

ശരീരബോധത്തില്‍ നിന്നും മനസ്സിലേക്കും അവിടെനിന്നും ശുദ്ധ ബോധത്തിലേക്കും ഉള്ള യാത്ര ആണ് അഥവാ ആക്കി മാറ്റണം ജീവിതം. ഇതു തന്നെ ആണല്ലോ ഹിന്ദു ദര്‍ശനവും. ഇതിലൊന്നും ആര്‍ക്കും തര്‍ക്കവും ഇല്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.

യേശു ഏതു അവസ്ഥയില്‍ ആണ് എത്തിയത് എന്ന് ഭാരതീയ ദര്‍ശനത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ നമുക്ക് നോക്കാം. അല്ലാതെ വേറെ വഴി ഒന്നും ഇല്ല. ധ്യാനാവസ്ഥയില്‍ യേശു സ്വര്‍ഗതിലുള്ള പരമപിതാവിനെ കണ്ടു എന്നാണ് ബൈബിള്‍ പറയുന്നത്. ശുദ്ധബോധം മാത്രം ഉള്ള ഒരു അവസ്തയ്ക്കിടക്ക് ഇങ്ങനെ ഒരു സ്വര്‍ഗ്ഗവും വിശുദ്ധപിതാവും എങ്ങിനെ വന്നു? ഋഷിമാര്‍ പറഞ്ഞത് തെറ്റോ? യേശു കണ്ടതാണോ ശരി?

ഇതിനു വളരെ ലളിതമായ ഉത്തരം ഉണ്ട്. നാം ശരീരബോധത്തില്‍ നന്നും നാനോ ബോധത്തിലേക്കും പിന്നീട് ഏറ്റവും ഉള്ളിലെ ശുദ്ധ ബോധത്തിലെക്കും കടക്കുമ്പോള്‍ ഒരു നാമം നമ്മെ അറിയാതെ പിന്തുടരുന്നത് അറിയാന്‍ കഴിയും. ലോകം നമ്മെ വിളിക്കുന്ന അഥവാ കാണുന്ന രീതി അവര്‍ മാറ്റില്ല. നമ്മള്‍ ധ്യാനമോ മറ്റെന്തെങ്കിലുമോ ചെയ്യുമ്പോഴും ലോകത്തെ സംബധിച്ചിടത്തോളം അയാള്‍ "ഇന്നാര്" ആണ്. ആ വിളി അഥവാ തിരിച്ചറിയല്‍ മനസ്സില്‍ അഗാധമായി പതിഞ്ഞു കിടക്കും. അതും കൊണ്ടായിരിക്കും പലരും ധ്യാനവസ്തയിലേക്ക് കടക്കുന്നത്‌ തന്നെ. ഞാന്‍ അതാണ് എന്നാ ബോധം. ശരീരബോധം തന്നെ.

ഈ ശരീര ബോധത്തെ ആണ് ജീവാത്മാവ് എന്ന് വിളിക്കുന്നത്‌. അത് ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ശരീര ബോധം തന്നെ ആണ്. ശരീര ബോധത്തിനപ്പുറം മനസ്സിലേക്ക് നമ്മള്‍ കടക്കും. ചിന്തകളുടെയും സ്വപ്നങ്ങളുടെയും ലോകം. താമസിയാതെ മനോ ബോധത്തില്‍ നിന്നും ശരീര ബോധത്തിലേക്ക്‌ തിരിച്ചു വരികയും ചെയ്യും.

കവികള്‍, തത്വ ചിന്തകര്‍, ശാസ്ത്രഞ്ജര്‍ തുടങ്ങിയവര്‍ മനോ മണ്ഡലത്തില്‍ ആവും കൂടുതല്‍ സമയവും ജീവിക്കുക. ശരീര തലത്തേക്കാള്‍ തേജോ മയവും, ഉയര്‍ന്നതും കൂടുതല്‍ തൃപ്തികിട്ടുന്ന അനുഭവങ്ങളും ശരീര തലത്തേക്കള്‍ മനോമായ തലത്തില്‍ ആവും. അതിനപ്പുറമുള്ള തലത്തെ കുറിച്ച് ഇവര്‍ക്ക് പോലും ഗ്രാഹ്യം ഉണ്ടാവില്ല. മനസ്സ്നു അപ്പുറം ഉള്ളതിനെ ഉപബോധ മനസ്സ്, അബോധ മനസ്സ് എന്നിങ്ങനെ പറയാറുണ്ടെങ്കിലും അവിടെ എന്താണുള്ള തെന്നു കൃത്യമായി അറിയില്ല.

അവിടെ ഉണ്ടാവാന്‍ സാദ്ധ്യത, നമ്മള്‍ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കുന്ന ഓര്‍മകളുടെ വളപ്പൊട്ടുകള്‍ ആണ്. നമുക്ക് വിടാന്‍ കഴിയാത്ത നല്ല അനുഭവങ്ങളും അതിലെ ബന്ധപ്പെട്ടവരും ചുറ്റുപാടുകളും. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ആണ് അന്യ രാജ്യങ്ങളില്‍ പോയവര്‍ക്ക് ഗൃഹാതുരത്വം അനുഭവപ്പെടുന്നത്. അവിടത്തെ രീതികളുമായി ചേര്‍ന്നു പോകാന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ഈ തിരിച്ചു വരാന്‍ ഉള്ള വെമ്പല്‍ ഉണ്ടാവില്ല. പിന്നെ അതാവും നമ്മുടെ വീട്. കേരളത്തില്‍ വന്നാല്‍ നല്ല സുഖം എന്ന് പറയുന്നത് ഈ ഗൃഹാതുരര്‍ തന്നെ ആണ്. അതില്‍ കുഴപ്പം ഉണ്ടെന്നല്ല. അങ്ങനെ ഒരു പഴയ ലോകത്തിലേക്ക്‌ തിരിച്ചു പോക്കിനുള്ള താല്പര്യം ഉണ്ടാവാം. പ്രത്യേകിച്ചും പുതിയ രാജ്യത്തു കഴിയാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടാണെങ്കില്‍ !

ഇനി പുതിയ രാജ്യം ഇഷ്ടപ്പെട്ടാല്‍ തന്നെ ഇടയ്ക്കു പഴയ രാജ്യത്തേക്ക് പോകാന്‍ തോന്നാം.

ഇത് തന്നെ ആണ് മനസ്സിലും സംഭവിക്കുന്നത്‌. നാം ശരീര ബോധത്തില്‍ നിന്നും മനോ ബോധത്തിലേക്ക്‌ കടന്നു. വീണ്ടും ശരീര ബോധത്തിലേക്ക്‌ മടങ്ങാനാവും ത്വര. പുതിയ ലോകം പരിചിതം അല്ലാത്തത് തന്നെ കാരണം.പിന്നെ പുതിയ ലോകത്ത് തങ്ങാന്‍ ഉള്ള താല്‍പര്യവും വേണം. കഴിവും വേണം. ഇല്ലെങ്കില്‍ വിസ സമയം കഴിയുമ്പോള്‍ തിരിച്ചു വരേണ്ടി വരും . അല്ലെങ്കില്‍ അവിടത്തെ ജയിലില്‍ കിടക്കേണ്ടി വരും ! രണ്ടായാലും ജീവിതം ദുരിതം.

പറഞ്ഞു വന്നത് ബോധതലത്തിലേക്ക് ധ്യാനം കടക്കുമ്പോള്‍ ശരീര ബോധം പൂര്‍ണമായും വിട്ടു മാറില്ല എന്നാണ്. ഈ ബോധം സംശയാലു ആയി ഒളിച്ചു നില്‍ക്കും. ബോധം ഉദിക്കുന്നതിന് ശല്യമില്ലാത്ത തുടര്‍ച്ചയായ ധ്യാനം ആവശ്യം ആണ്. ഇനി എല്ലാം ഒത്തു വന്നു, ബോധം ഉദിച്ചു തുടങ്ങി എന്നിരിക്കട്ടെ. ഒളിച്ചു നില്‍കുന്ന ശരീരബോധം ആവും ആ കാഴ്ച്ച കാണുന്നത്. വേറെ ആരും അവിടെ ഇല്ല. ശരീരം എന്നതല്ലാതെ മറ്റൊരു ബോധം ജീവാത്മാവിന് ഉണ്ടാവില്ല. അപ്പോള്‍ ജീവാത്മാവ് ശുധബോധത്തെയും ശരീരമായി കാണുവാന്‍ ശ്രമിക്കും. അല്ലാതെ അറിയാനുള്ള കഴിവ് ഉണ്ടാവില്ല.

അപ്പോള്‍ സ്വയം താന്‍ ഒരു മനുഷ്യനും മകനും യുവാവും മറ്റും ആണെന്നുള്ള ശരീര ലോക ബോധത്തില്‍ നിന്നും കൊണ്ടു തുടങ്ങിയ അന്വേഷണത്തിന് ഒടുവില്‍ മനോ മണ്ഡലത്തില്‍ നിന്നും അപ്പുറത്തേക്ക് എത്തുമ്പോഴും സ്വയം തനിക്ക് തന്നെ ക്കുറിച്ചുള്ള അറിവില്‍ നിന്നും മാറാന്‍ കഴിയില്ല. അങ്ങനെ ഒന്ന് ഉണ്ടെന്നു അറിഞ്ഞിട്ടു വേണമല്ലോ മാറാന്‍ ശ്രമിക്കാന്‍ തന്നെ ! അപ്പോള്‍ അതാണ് അവിടത്തെ പ്രശ്നം. നോക്കണേ ഓരോ സ്വയം വരുത്തി വച്ച പ്രശ്നങ്ങള്‍.

അപ്പോള്‍ ശുധബോധാതെ ശരീരബോധം വീക്ഷിക്കുന്നത് തന്‍റെ തന്നെ ഒരു പ്രതിരൂപം ആയിട്ടവും. അല്ലാതെ അതിനു കഴിയില്ല എന്നത് തന്നെ ആണ് പ്രശ്നം. ഓഷോ ഇതിനു ഉദാഹരണം പറയുന്നത് ഒരു പോത്ത് ആനയുടെ വലിപ്പം ഉള്ള മറ്റൊരു എമണ്ടന്‍ പോത്തിനെ അവിടെ കാണാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത് പോലെ എന്നാണ്. മനസ്സിലെ സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ അവിടെ രൂപങ്ങള്‍ ധരിക്കാന്‍ തുടങ്ങും. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ആണ് മനോനിയന്ത്രണം ആണ് ഈ കൈലാസ യാത്രക്ക് ആവശ്യം വേണ്ടത് എന്ന് ആദ്യമേ പറഞ്ഞത്.

യേശുവിനെ സംബധിച്ചിടത്തോളം കണ്ട കാഴ്ച സ്വര്‍ഗത്തില്‍ ഇരിക്കുന്ന പിതാവിനെ ആണ്. ഈ സ്വര്‍ഗം എന്ന് പറയാന്‍ തന്നെ കാരണം എന്തോ അലൌകികമായ ശാന്തിയോ സുഖമോ, ഭയരാഹിത്യമോ അനുഭവപ്പെട്ടിരിക്കണം. പിതാവ് എന്ന് തോന്നാന്‍ കാരണം രണ്ടാണ്. ഒന്ന് സ്വയം ഒരു പുത്രന്‍ എന്ന് ധരിച്ചത്. രണ്ടു തന്നെക്കാള്‍ വലുതും അഭയം തരുന്നതും അറിവുള്ളതും ആയ ഒരു പിതൃ രൂപം. ഇത് ആര്‍ക്കും സംഭവിക്കാം. ധയനിക്കുന്നവര്‍ ശ്രദ്ധിക്കുക. മനസ്സ് അതിനു തോന്നിയ വഴിക്ക് വലിച്ചു കൊണ്ടു പോയിരിക്കും. കളിയ്ക്കാന്‍ നോക്കണ്ട. കളി പഠിപ്പിക്കും !

ഈ രൂപങ്ങളെ സങ്കല്പിക്കുന്നത് ആണ് ഈ അവസാനത്തെ പടിയുടെ പ്രശ്നം. അവിടെ മനസ്സില്‍ ബാക്കിയുള്ള സങ്കല്‍പ്പങ്ങള്‍ വീണ്ടും വിരിയാന്‍ തുടങ്ങും. അത് കൊണ്ടാണ് ധ്യാനം കൊണ്ട് സത്യത്തില്‍ ഉറയ്ക്കേണ്ടത്. ഇത് പക്ഷെ യേശുവിനു അറിയാന്‍ സാദ്ധ്യത ഇല്ല. ഭാരതിയ ഋഷിമാര്‍ക്ക് അറിയാമായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഉറച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ദ്വന്ദ ഭാവം ഇല്ല. താന്‍ തന്നെ ആണ് ആ ഉള്ളില്‍ കാണുന്ന ജ്ഞാനസൂര്യന്‍ എന്ന് സ്വയം അറിയും. അതാണ് 'തത്വംഅസി' യും 'അഹം ബ്രഹ്മാസ്മി'യും 'അനല്‍ ഹക്' ഉം.

യേശു ധരിച്ചത് തന്‍റെ തന്നെ ശുധബോധം എന്നത് സ്വര്‍ഗതിലിരിക്കുന്ന പരിശുദ്ധ പിതാവ് ആയിട്ടാണ്. അത് കൊണ്ടു തന്നെ ആണ് യേശുവിനു ആ മനസ്സിലുള്ള ദ്വന്ദ ഭാവം മാറ്റാന്‍ കഴിയാഞ്ഞതും. കുരിശില്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍ " എന്നെ കൈവിട്ടത് എന്തിനാണ്" എന്ന് യേശു ദൈവത്തോടു വിലപിക്കുന്നുണ്ട്. അതിന്റെ അര്‍ഥം, യേശു താനും ദൈവവും രണ്ടു ആണെന്ന് ആണ് കണ്ടത്.

ദൈതം ഒരു ദര്‍ശനമേ അല്ല എന്ന് പറയാന്‍ കഴിയില്ല. നബിയും കണ്ടത് ഏതാണ്ട് അതെ രീതിയില്‍ ആണ്. പരമ കാരുണ്യവാന്‍ ആയ ഒരു ഉടമസ്തന്‍ ആണ് നബിയുടെ ഭാവനയില്‍ ഉണ്ടായത്. അതിനു കാരണവും മറ്റൊന്നല്ല. സ്വന്തം മനസ്സില്‍ ഉള്ള ലോകിക ലോകത്തെ അറിവുകള്‍ പിന്തുടര്‍ന്ന് അവസാന ദര്‍ശനത്തിലും അത് അറിയാതെ കടന്നു കൂടി യഥാര്‍ത്ഥ അദൈതാനുഭവം നഷ്ടപ്പെടുന്നു. അനുഭവങ്ങള്‍ ഇല്ലെന്നല്ല. പൂര്‍ണം ആയൊരു തിരിച്ചറിയല്‍ പലര്‍ക്കും കഴിയുന്നില്ല എന്നാണ് മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്. അതിനു കാരണം അന്വേഷിച്ചു ചെന്നാല്‍ കിട്ടുന്നത് മനസ്സിലെ സങ്കല്പങ്ങളും മുന്‍വിധികളും പൂര്‍ണമായി മാറിയില്ലെങ്കില്‍ നഷ്ടം ദ്രഷ്ടാവിനു തന്നെ ആണ് എന്നാണ്.

അതിനെന്താ കുഴപ്പം? ഒന്നുമില്ലെങ്കില്‍ അവിടം വരെ എങ്കിലും എത്തിയില്ലേ എന്നും ചോദിച്ചേക്കാം. കുഴപ്പം എന്താ? അറിവ് പൂര്‍ണം ആയില്ലെങ്കില്‍ ചെയ്യുന്നതിനൊനോന്നും പൂര്‍ണത ഉണ്ടാവില്ല. അബദ്ധങ്ങളില്‍ ചെന്ന് പെടാന്‍ സാദ്ധ്യത യുണ്ട്. ഉയരങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള പതനം കൂടുതല്‍ ദുസ്സഹം ആകാം. ഇതിനെല്ലാം പുറമേ, അത്തരക്കാര്‍ പറയുന്നതിന് മറ്റൊരു വ്യഖ്യാനം കൊടുക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു സാദ്ധ്യതയും ബാക്കി ഉണ്ടാവാം. കാരണം ഒന്നും ഉറപ്പിച്ചു പറയാന്‍ കഴിയായ്ക തന്നെ. പറയേണ്ടതാവില്ല പറഞ്ഞു പോവുക. പറഞ്ഞത് തന്നെ മാറ്റൊരു രീതിയില്‍ വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടാം. എതിര്‍ത്ത് പറയപ്പെടാം. അങ്ങനെ പല പ്രശ്നങ്ങള്‍ ആണ്.

ഇതിന്റെ ഒക്കെ അടിസ്ഥാനമോ? കാഴ്ച്ച പൂര്‍ണം ആയില്ല എന്നത് തന്നെ ആണ്. നമ്മുടെ ഒന്നും കാഴ്ച്ച പൂര്‍ണമല്ല. കുറെ ഒക്കെ മാത്രം കാണാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു തരം ഭാഗികമായ അന്ധത. അത് കൊണ്ടാണ് ദര്‍ശനം കിട്ടിയവരെ നാം ആശ്രയിക്കുന്നത്. എന്നാല്‍ ദര്‍ശനം തന്നെ പൂര്‍ണം അല്ലെങ്കില്‍ കിട്ടിയ ദര്‍ശനത്തിലാവും കിടന്നു കറങ്ങുക. അത് പിന്തുടരുന്നവരും അതെ കറക്കം തുടരും. അന്ധന്‍ അന്ധനെ നയിക്കും.

എന്നാല്‍ ഭൂരിപക്ഷത്തിനും പ്രശനം ദാര്‍ശനികം അല്ല. അവര്‍ അതിന്റെ ഏഴ് അയലത്തു പോലും എത്തുന്നില്ല. സെക്സും അത് വഴി ഉണ്ടാകുന്ന ബന്ധങ്ങളും ബന്ധനങ്ങളും മത്സരവും ജയവും തോല്‍വിയും പാപ ചിന്തയും കുറ്റബോധവും ഒക്കെ ആണ് ജനങ്ങളുടെ യഥാര്‍ത്ഥ പ്രശ്നം. അതില്‍ നിന്നും നിത്യജീവനിലെക്കുള്ള വഴി അവര്‍ക്കു ലഭ്യം അല്ലാത്തത് കൊണ്ടല്ല അവര അത് വഴി പോവാത്തത്‌. അവര്ക് അതിനെക്കാള്‍ ആകര്‍ഷണം ലോകത്തോട്‌ ആയിരിക്കും. അത് കൊണ്ടാണ്.

INCARNATIONS IN HINDUISM AND EVOLUTION

TEN INCARNATIONS OF GOD IN HINDUISM AND DARWIN’S THEORY OF EVOLUTION

In Hindu scriptures there is the description of dasavatar (dasa - ten; avatar - incarnation of God). This actually refers to the evolution of life and is fully compatible with the theory of evolution of Sir Charles Darwin 5000 years later !

The first avatar (incarnation) is called MATSYA (Fish) - Life appeared on earth in water as a water borne single cell organism (and finally evolves into a human being).

The second avatar is called Koorma (Tortoise) – Life graduated into an amphibian from water dependent organisms to those who can live both in water and land.

The third avatar is called Varaham (Pig) – Pig can live in wet land – fully out of water but still not fully independent from water. (See the progression of evolution!)

The fourth avatar is called Narasimham (Half man half lion) – The evolution to man continues and now we have a half man - half animal creature, may be referring to hunters or monkeys.

The fifth avatar is called Vaman (Small man) – the animal part is totally discarded now and a small man like shape has evolved.

The sixth Avatar is called Balram (Farmer) – Man gets into farming to make food.

The seventh Avatar is Parashuram (Angry saint who killed Brahmins) – This may be referring to social reformations and action against chauvinists.

The eighth Avatar is called Sri Ram – The perfect human is finally evolved. He values morality more than his own well being.

The ninth Avatar is called Krishna – Krishna is not regarded as a human being but is above it. He is the direct incarnation of God without any weaknesses or desires; and does magical things capable only by him. His posture of playing a flute besides a cow (representing the world or nature) is the ultimate meaning about God and its creation. God sings by leaning on its creation.

The tenth avatar is called Kalki – In this state, there is nothing more to evolve. Kalki is the state of God when it reacts to situations in the world directly by thoughts to avoid catastrophe. It is not a physical existence but a state of active dialogue with this world.

Wonder why the Indian philosophers were not considered for Nobel Prize for the theory of evolution as they understood 5000 years ago. For that matter even Mahatma Gandhi did not get Nobel prize for peace. May be he was not peaceful enough for the prize!

THE VISION OF JESUS CHRIST

THE VISION OF JESUS CHRIST

What did Jesus see? Lets not go into what the church says. Let’s analyse the vision of Jesus Christ as per Indian Rishis’ vision.

Lets first of all see what the Rishis saw. All Rishis have unanimously spoken about a core state of existence available to any one who seeks it the right way. To Sree Narayan Guru, an enlightened saint of Kerala it was like the light of countless suns rising in the mind !

This is really interesting. Normal people do not get this experience. The Guru had no attachments in mind. And he meditated for years in a cave all alone. This much we know. Similar experiences are narrated by Rishis who did somewhat similar procedures (meditating continuously all alone with no attachments or thoughts in mind). They have clarified the path to reach this state of existence as well.
That is to sit in isolation with an erect spine and meditate. All may not be able to do it in the beginning. The reason is their own attachments and desires in mind pulling and binding them to the world and individuals. The thoughts will slowly get reduced all by itself, without consciously trying to chase away thoughts but by actually removing the cause of thoughts in mind. Now focus the attention on the gap between thoughts. Don’t fight with the thoughts. Let them float by. But do look into the gap between thoughts. Peacefully. When the mind is free from the attachments and thoughts generated thereby, the mind will feel like a clear pond without waves. Then the bottom of the pond can be seen. With the waves (thoughts) and muddiness (feelings in mind) this bottom was earlier not visible.

Continue the meditation. Now there is no thoughts, no waves, no mind, no pond ! The body is forgotten. The mind is no more to be found. What remains is the consciousness. Pure consciousness. That is our true identity. The core state of existence of all living beings. Rishis said ‘Tat tvam asi’ meaning ‘You are that’ consciousness. Also ‘Aham Brahmasmi’ (I am this consciousness). Or ‘An al haq’ as said by a Sufi meaning ‘I am that truth’ !

The Sufi who declared that he is the truth, was stoned to death by the fanatics who believed no human can say like that and it amounted to blasphemy ! Even prophet Mohammed described himself only as ‘a messenger of God’. How dare some one claim he himself is the truth (God)?! Compared to that Jesus suffered far less. But that Sufi will never be hailed as an enlightened one, thanks to the fanatics, who believe such experiences are false claims ! History has many such tragic incidents. Socrates was made to drink poison for telling something the male chauvinists could not digest. That is another story.

When started, the seeker , as everyone else, believed that they are the body. Now after reaching the pure consciousness at the bottom of the mind, he realises I am not the body or even the mind. I am this formless but the always existing consciousness.

The consciousness is also described as ‘Sat Chit Aaananda’. Sat means Truth, because it only remains for ever, not the body or mind or the visible universe experienced through the body, senses and mind. Everything else is called ‘Asat’ or not ‘sat’ meaning ‘not true’ indicating not ever lasting or which may or may not exist unlike the Sat, which is always there. Asat is also called Maya, which by definition ‘can neither be said is not there or can be confirmed as is there’ ! Whatever that are seen and experienced are Maya. The truth is the consciousness which witnessed all the experiences.

Chit means knowledge. The truth knows everything. The intelligence is like a ray from the knowledge. Like the sunlight of the sun. The ray seeks information. Once the information is received, the ray withdraws and becomes knowledge. Then it does not have to seek again. Once all queries are answered by the intellect, the mind settles at the knowledge. End of search. Then it is rest and peace, and silence.
Aananda means pure happiness, or bliss or ecstasy. It is a nature of the pure consciousness. Indescribable happiness. We experience it as ‘Sukham’ or comfort, smile and laughter while living. When we smile it is actually the soul getting exposed. Just check it next time. We feel happy because of the presence of the soul revealed when the mind was pure. Sexual orgasm is the closest we can feel this bliss. Orgasm is a flash of the soul in mind when the mind loses its orientation in time and space. For a fleeting moment. Ecstasy is the same experience as orgasm, but this time it lasts for ever, unlike orgasm. Unlimited orgasm is ecstasy !
Now judge these Rishis who even did not marry but simply meditated in isolation and reached a far better orgasm than the rest ! They were really wise. We got stuck with relations and challenges and had an occasional bliss ! The Rishis have it 24x7 ! Feel like respecting them? Please do !

So the Rishis reached a higher, more real level of existence by simply modifying their mind. At that level, the worldly identity (Mr so and so) will appear only as a temporary identity related to the body. The true identity now shifts to the pure consciousness. And there is no further identities. This is Indian vision, scientific and verifiable by any, anywhere in the world.

The topic is what did Jesus see. To know it the above foundation was required.

Jesus definitely had some experience that was not common. There is no doubt about it. Normal people cannot say “Love the neighbour as we love ourselves” or “ Those who have not sinned may throw stones” or “I am the God’s son” etc. These statements are beyond time and location. Anywhere anytime these will reverberate. Statements directly from the soul has the same characteristics of the soul. They will not be affected by time or space. If in doubt, analyse any such statements from true masters. Their words are not affected by time or location.

So how did Jesus say like that? These are revelations in his mind. That is all we can say about it. When the mind is detached, pure and focussed, the rays of the soul reflects in the mind. Mind you ! These are not well thought out statements by the intellect. These are direct revelations of the soul.

However such revelations are possible for any one who cares to meditate. The church may not like this. But that is the fact. And countless Rishis have reached the same (and even a higher and the ultimate) state of existence that Jesus reached. Not just a few, but countless Rishis, who just laughed and passed away without even bothering to record their names in the history. Who wants the temporary identification of the body to be recorded in something that does not really exist?!.

How does these visions happen to some people only? Why not for the majority? The only plausible reason is the state of mind. Clear, free, open, brave and fearless minds get such special visions. It is more true to say that in that exotic state, even the mind drops off. No body, no mind. Just pure consciousness. Unlimited and over whelming. Dissolving. Blissful silence of divine existence.
To reach that state, one needs solitude and meditation. Those minds which are connected to the worldly things cannot get detached or be devoid of desires.
Lets see what happens to the ripe mind reaching that core state.

We believe that we are the body. No doubts whatsoever ! We are not body alone at all. It is more correct to say that we are in a state of body consciousness. This body consciousness is not a crime either. It is a most common natural state of existence. Let it be like that. Don’t fight it or try to prolong it more than usual. From this body consciousness one can proceed to mind consciousness and finally
reach and settle at the pure consciousness. This all enlightened ones have said unanimously. This journey is life. Most end up in body consciousness only. Some reach mind level. Very very few dedicated ones reach the destination. Even after sighting the destination many have slipped off into body consciousness back again ! However there is no two opinion about the destination and path.

Lets see where Jesus reached, in light of this Indian vision. There is no other way to look into it. In deep meditation (or in a trance) Jesus saw a father figure in heaven. This is what Bible says. Lets take this at face value. Not going into the debate of how Bible was written after Jesus was no more.

As per the Indian vision, well documented and endorsed unanimously by all Rishis, there is no such ‘heaven’ or ‘holy father’. Now lets focus on this aspect. Were the Rishis wrong? Was Jesus right? Did Rishis miss this heaven and holy father? Did Jesus see something further than the Rishis?

The conclusive answer is the Guru himself. Sree Narayana Guru described the ultimate state as “as if countless sun rose in the mind’ . We have no reason to doubt this vision. And countless Rishis endorsed the same. So Jesus did not reach that ultimate state of self realisation. But he was close.

Very close.

Question is how close.

Only Indian vision can explain this state. What Jesus reached itself is beyond the understanding of the Semitic religions. So they thought it was remarkable. And divine. Out of the world. Jesus saw ‘holy father in heaven’. Rishis saw a bright sun of knowledge and realised that that is their actual identity. (Tat tvam asi, Aham brahmaasmi). This bright sun is the pure consciousness which is always there. One would be surprised to know why he did not know this brighter than sun presence within. All covered up by Maya or worldly attachments.
So question is what did Jesus see?

There is a simple answer to this. Easily understandable. Even as we live or even transcend from body consciousness to mind consciousness, and finally to pure consciousness, to the world and people who knows the seeker will not drop the identity that they had impressioned about him. Even when the seeker is in meditation or in any activity, the world (people who knows the seeker) according to the reactions they got earlier, will not change their view about the seeker. If a teacher joins IAS, the identity gets only a modification. The earlier identity still remains in people’s mind. After all we have been living in this world reacting to situations and people. That identity by the world will remain etched in the memory of people until they die. This worldly identity will remain in the seeker’s mind, even when he gets into higher (or deeper) conscious levels. The identity of the body and mind while living in the world. This identity follows the seeker, wherever he is, whatever he does, even if he reaches the ultimate status and realise oneself as the Brahman itself. To the seeker, the worldly identity of the body is just a joke now. A dream. A temporary marking in time like a line drawn in water. But to the world, he still remains the person they knew so well earlier. This is the body identity itself.

This identity of the body is called ‘ego’ or ‘ahamkar’ or ‘Jeevaathma’. It is the living body’s identity. It is practically still there. But the seeker has reached a higher identity, which he only knows. The others may notice a calm and brightness around him. But they still interpolate that image with the one they earlier had. And will not let it go from their minds. The seeker started from that body identity, which most of us have and believe that they are the body all their lives. The seeker, however progressed from there and reached the mind level. The world of thoughts and dreams. In the physical world, if one loses the way, others can guide back to the right way. The world of mind is not that simple. The mind is an ocean, as big as the universe itself. It is easy to get into the wrong thoughts, fully believing that it is the most correct one ! Because in the mind level, you are your own boss. Decisions are to be made by you. It is easy to get carried away in thoughts. Countless ones.
And views of great people, their thoughts and activities will influence the seeker’s mind.

Some of these so called great people are actually as confused as the seeker himself. But the thoughts may appear appealing. Most die in the body level. The majority of the rest perish in the mind level. That is why people don’t think deeply. Thoughts may become scary and not leading to anywhere. Hence most come back to the body level and live that life even after a short stint in the mind level. Because to transcend mind, one has to beat it ! Get out of own mind ! Completely. A trace of attachment or desire will pack the seeker off his journey and sent back to the world. Only the truly qualifying ones will get access to the secrets of existence.

Poets, philosophers, scientists etc are those who live mostly in the mind level. Mind level is far more bright, higher and more satisfying than the body level experiences. A clear distinction is not possible. Because there is always a mixture of mind and body experiences for the humans. In the animal level, the experiences are purely in body level. Human is a special being. He can fall to the animal level (live in the body level of instincts) or rise to the ultimate level of pure brightness. The difference may be like between a stone and light. The stone is a body level experiencer. The light is the extreme end, the dream level of the stone.

This however does not mean that stone level is low and light level is high. These are just two levels. If the stone does not know how to reach the light level, then it misses a valuable lesson. A lesson, that could have lifted the stone from death to immortality. That is all.

What lies beyond the ocean of mind is not understood by most. The reason being, they are not interested to know. They are more interested in the worldly experiences through the mind and body and senses. So their attention is focussed on the potential experiences that would make them more complete and satisfied. Even those who studied mind in depth, has only segregated it into conscious mind (that we normally have) subconscious mind (where desires, likes and experiences are stored as memory) and unconscious mind.

Conscious mind is like the beach. We see the waves coming one by one. And we can very well read, count and even judge or predict the waves. Except in bad weather, the beach is a fun place to relax and enjoy.

Subconscious mind is more deep. One needs to swim a little to understand them. With life jackets and boats, we can explore more of the subconscious mind part of the ocean. But still we are at the surface. We get ideas what may lie underneath, as evidenced by the happenings in the surface. We can also dive into it with oxygen cylinders and see what is inside. We can even use a submarine with modern facilities. But still we cant reach the deepest parts beyond the limitations of our capabilities.

Unconscious mind is then like the deep sea itself ! Where we have no tool to investigate. Except may be some sensors. But a first hand information is not possible with tools. For that we need to dive to the depths. Learn to breathe inside deep waters ! Or how to survive there without breath ! Only the daredevils attempt that. Here we need the guidance of a great diver, who is brave as well as kind. And none else really knows what lies in the unconscious mind ! With good reason. To know something, we need the light of consciousness to analyse it. The light ends at the subconscious level. The further depths are pitch dark. One needs to develop ‘vision’ to see what lies there. Normal eye sight will not work there.

We know what is there in the conscious mind. Visible waves in a beach. In the subconscious mind, the remnant memories of experiences, desires, likes and dislikes will be stored. This is why those who work abroad feel nostalgia after some time. If they adapt to the new country, then this tendency to go back will not be there. Then that becomes the home. Nostalgic people try to relive the old experiences back home or with the beloved people. If the new country is good to live in, this tendency may slowly disappear. If not the dying nostalgia may strengthen again.
Even if the new country is good and adopted, still there may be some nostalgia to return home.

The same happens in the mind. While meditation, the consciousness shifts focus from the body to the mind. But the body may pull back this attention back to the body. Because it is used to that way. The new place, mind may not be liked by the consciousness and might return to the body. There has to be an interest to stay longer at the new place. Else the attention will return to the original place, once the visa expires (the interest gets over). Else get jailed in the new place (Get trapped in some unfamiliar thoughts). In both cases, life becomes miserable.

We were talking about the situation where the consciousness shifts focus from the body to the mind, the tendency is to get identified back with the body. This body consciousness is suspicious and fearful (about death or damage to the body) in nature and will hide even in the higher levels of consciousness. To awaken the pure consciousness, continuous uninterrupted meditation in solitude is required. Imagine all goes well. The seeker is able to get out of the labyrinth of mind and enter the inner most core level of pure or supreme consciousness. But the body consciousness (ego) will not leave. It will hide itself into a speck and wait there. Watching the developments in awe. Hence it will be the Jeevatma or the Ego’ or ‘ahamkar’ the body consciousness, that would be seeing the rise of the pure consciousness with a brightness of countless suns within ourselves. There will be no one else at that level. The body consciousness and the pure consciousness come face to face.

Now, the Jeevaatma (the body consciousness or the ego) may visualise the pure consciousness as it is used to when in the body consciousness. That is to imagine something as it visualises. And not as it is. The ego or body consciousness will try to see the supreme consciousness as it likes to imagine. The mind comes back ready to fulfil the wish of the ego. Ego knows only how it used to see earlier. As shapes. Hence if the seeker is a buffalo, then he would be imagining the pure consciousness as a huge buffalo, the size of an elephant or so. This is the limitation of the ego and mind. It cannot function in another way.

Now lets rewind from the start. The seeker started from the body consciousness, graduated to mind consciousness, and from there with proper directions, transcended to the pure consciousness. Now even at the final level, the mind consciousness drags along, not fully rid of itself. Because one end of existence of the seeker is in the world. To be safe is a concern of the body consciousness. Further, the body consciousness (ego) is still not aware of a higher identity than what it always knew about itself. Then how can it modify itself? It will hang on until the last moment. The space and time limited body identity hanging on to the limitless true identity beyond the limitations of body and time. This is what happens in that last stage. This is the last frontier to cross. And what is the obstacle? Our own self inflicted body identity ! None else is responsible for this fiasco.

Jesus describes this state as “testing by the devil”. But there is no devil, whatsoever. It is a confusion created by or happening to the ego. Only a knowing Guru, who transcended this stage, can advise the seeker at this stage. Those who reached there all alone may find it irritatingly funny and may end up trapped at that stage ! Neither coming back to the body consciousness nor rising to the ultimate pure consciousness. Thanks to the ego.

And please note. Ego does not mean arrogance or one-upmanship. Ego refers only to the self identity that each of us have with respect to the body.
Thus the ego at this final stage may start seeing its own projections about what it experiences there. The mind will start wearing shapes to act out what it sees or experiences. That is why self control and mind control are the first requirements to start of spiritual journeys. Without these, there is no guarantee where one might end up with.

Jesus, at this stage, ‘saw’ a holy father, sitting in heaven.

These are truly meaningful words. Assuming these are own words by Jesus, lets see what he meant by that description.

‘Holy’ refers to something above the earth, very clean and hygienic or divine.

‘Father’ refers to his idea of the pure consciousness. Jesus imagined himself as a young man (his ego or body consciousness). He could not imagine pure consciousness as a ‘friend’ or ‘son’. He could imagine it only as something from which he also was born. Or wiser than him. Or which gave him protection like a father. Hence a father figure.

‘Heaven’ refers to a state of peace and happiness, but none that we see in the world. But simply beyond the world. Lasting peace. Unending happiness. Fearlessness. Youthfulness. Somewhere where there is no lack of anything whatsoever. We may have to club several qualities found on earth to even imagine such a state. Still it will be beyond. It was incomparable. Hence the word heaven. Where there is no need or misery as on earth.

This can happen to anyone. Not just Jesus. Those who meditate may please note. Once a certain stage is reached, the underlying ego (body consciousness0 will start playing its pranks depending on the status of mind and the reactions from the external world. In the final stage the mind may start again fantasising or hallucinating as desired by the ego. Then that becomes the reality. The mind may imagine as it feels like. Be careful.

Thus in the final stage of realisation, the mind may start hallucinating. The remaining desires or even traces of them might start blossoming. That is why it is essential to confirm the state with meditation. But Jesus might not have known this trick which was essential to stay steady in the last stage. The Rishis knew this very well. The Ego (or Jeevatma) is to be let off like a pole-vaulter does with the pole once he crosses the bar. Else he would be left holding the pole and crashing to the ground. Then the Jeevatma does not exist. It never really existed. But only appeared to exist. What remains is that pure consciousness, which is the real identity of the Ego, or Jeevatma. Those who did not know how to identify oneself with that bright inner sun of knowledge, and realise the meaning of ‘Tat tvam asi’, I am that (brhman), or Aham Brahmasami, I am Brahman, Prajanam Brahma, An Al haq (I am the truth) etc the duality of the ego (body consciousness) and the Brahman, the real identity of all beings will remain.

Jesus thought that his own real identity is as simply another entity, a holy father like figure sitting in heaven. Thus he was still in duality and never got over it. When he was in the cross, he lamented “ Father, why did you leave me” which vindicates his failure to identify that holy father as none other than himself, his true identity. He believed that he was different from that true identity, which simply was his own self. Rishis did not have this confusion. They, with out even one exception realised that the pure consciousness rising at the mind when it is free and clear is none other than ones’ own dear self.

Prophet Mohammed also saw like Jesus himself. In close parallel lines. Instead of the ‘holy father in heaven’ as Jesus visualised the pure consciousness, Prophet Mohammed visaulaied the pure consciousness within him as ‘kind and majestic owner’. The reason is simple. Nabi had the body consciousness trying to understand and decipher the pure consciousness in a worldly manner, it is used to and comfortable with. The worldly identity plays spoilsport even at the ultimate level. Thus the true non-dual experience with the actual identity gets lost because of the ego.

Thus daitham, that the true identity is different from the bodily identity may happen to many. It cannot be said that daitham (duality) is not a vision at all. Or those who reached that stage do not experience the truth at all. They do. They realise the qualities of the pure consciousness by merging with it. But the ego refuses to die out even then. Thus when they after waking up from the trance of meditation, they may still describe it as dual, separate from them. This distinction is based on their worldly body consciousness, the ego. .

The prejudgements and ego are what distracts the seeker from the ultimate self realisation that he is different and limited, but there is something unlimited and divine within. Thus the price for carrying such baggage of prejudgements and ego is ultimately for the seeker himself.

Any problem with that? At least these great men reached that state, no? Some may ask. What is the problem? The knowledge will not be complete. That itself is the problem. The seeker knows ‘almost’ everything. But beware. Only ‘almost’. Not ‘completely’. If the knowledge itself is not complete, the actions will reflect the small incompleteness. The seeker may do things in an incomplete way, leaving loop holes. Vested interests will enter through the backdoor and interpret what the ‘almost’ enlightened soul said in their own convenient ways, particularly once the great soul is no more. The seeker may fall from the great height to great canyons and may still think he is wiser than most ! All this is because the knowledge or experience was not complete. He might say something but intending something else. Whatever he said, also might get conveniently misinterpreted. His views might be questioned by others who might know better, or who do not agree with his views on certain issues. There are many such issues.

The people are also quite clever. They may quote the master out of context as convenient to them. They are so cunning that they might catch some one with a blurred vision as the one with the ultimate vision. Because it might suit their life style. Or the lifestyles or the errors committed by such ‘incomplete’ masters might be interesting to the followers, who basically want to enjoy life under some excuse.
People are partially blind. They can only see what is before their eyes. That is why we need those Gurus who had complete vision. Those with partial vision are claimed by clever opportunist followers. Because their faults can be hidden behind such incomplete Gurus. A complete Guru may not be as interesting to follow. That is why it is said the blind leads the blind.

The majority do not have any philosophical problems. They may not even think about it. Their problems are basically about how to spend time happily, how to amass wealth, how to maximise pleasures etc. By involving in this, they get disillusioned. At least most of them. They get stuck in relationships, competition, win and loss, guilt, sin, fear, jealousy, revenge etc. They may not be following the way to eternal life as prescribed by the enlightened ones. Their attraction and bondage to the world is far more than their inward pull to the eternal life. That is why.

RAMA AND KRISHNA NEVER LIVED :

RAMA AND KRISHNA NEVER LIVED :

These are not historical facts. Stories in Hindu purana to clarify self realisation. No such persons really lived. Including Sree Rama and Sree Krishna.

For example Ravana is the state of any human being with all his ten senses thrust outward (ten heads) to the world to enjoy the sensory pleasures. Sita is the mind in that human being. Rama is the soul. When the senses are excited, the ten heads are alive. Sita, the mind of that ten headed human being, gets lost in the material world to grab pleasures and wealth. The mind, Sita is inseparable part of Rama, the Soul and hence called Rama's wife. To retrieve Sita, kidnapped by the sensory pleasure addict Ravan, Rama chops off each of Ravan's ten heads, meaning, the ten senses are closed or silenced. Then Sita, the mind loses addiction at the worldly pleasures and riches and returns to Rama, the soul. This is the essence of Ramayan. The Ayan of Rama, the journey of the soul or the journey to the soul. Characters and places are irrelevant. The message is all that is worth.

For example, the pilgrimage to Sabarimala. The path, the places on the way and rituals are not that important. The climbing of the mountain and chanting hymns are not important. The donations are not important. Even sighting the idol is not important. What is important is the message written prominently outside the temple "Tat Tvam Asi" (You are that Brahman). Those who know it need to take the physical journey. Analyzing the message in meditation will take you there. Similarly in Hindu Purana stories, it is unnecessary to establish physical evidences to the references in them. The message is what is important. Those who don't get the message start arguing to establish the characters in the stories really lived. The did not. And that is not important at all. It is important to understand the message. Like in Ramayan, how to retrieve the mind from the addiction of sensory pleasures.

Or in Mahabharata, where Krishna, the soul advices Arjuna, the mind to kill relatives to be free. Religions laugh at this weird God concept who advice to kill father and teacher and brothers. Hindus try to find evidence of the Mahabharata war at the place Kurukshetra, where, a banyan tree is there under which Krishna reportedly advised Arjuna the Bhagavad Gita. Hindus are happy that the story is true. But it is not historically correct. There is no evidence that such a war happened. Leave all this. What is important is the message that Krishna gave Arjuna. Not the location on ground or the time it happened. But what was the advice.

What did Krishna advise Arjuna? To kill relatives. Who is Krishna. It is the representing character of the soul within everyone of us. Who is Arjuna? Arjuna is the mind, which we all have. Arjuna, the mind is confused and feeling weak against the powerful relatives against him. Who or what can be the relatives of the mind? The tendencies of mind, of course. Drona is the symbol of revenge. Dhrita rashtra. the blind tendency to embrace property, Bheeshma, the fear in mind, Duryodhan, the misuse of power,Dussasan, the male chauvinst, Shakuni, cunningness, etc. Now these negative tendencies are the relatives of any mind.

The soul, reflecting in mind as the intellect, advises mind to eliminate or win over these tendencies. What for? For a peaceful eternal life with the soul ! This is Mahabharata. Where did the war happen? In our own minds. When did it happen? It keeps on happening. Even today. In future also. The war in human minds will keep happening for ever.